شب : طرح ها در ، در متن بحران ها و حادثه ها ریخته می شود. در عمق تاریکی است ؛ که باید برای فردای روشنت طرحی بریزی. اینجاست که تو حتی شب را «قدر» میدانی که در مطلع ، هزار ماه بی تدبیر، کمتر از یک شب قدر است: «لَیْلَةُ الْقَدْر خَیْرٌ مِنْ اَلْفِ شَهرٍ» است. علی صفایی حائری ، حرکت، ص ۲۱۳ استاد علی صفایی(عین صاد)