نکته: اگر سخنران، خودساخته و مهذب نباشد و اهل معنویت نباشد و اخلاص نداشته باشد چونان ساحری ست که با بیانات زیبا و جذاب خود به ساحری مشغول است و فقط خیال مخاطب را گرم میکند طوری که مخاطب در اثر جذابیت خیالی کلام او جوگیر شده و تصمیم به اصلاح خود میگیرد و عزم و اراده می کند تا خود را تغییر دهد اما بعد مدت کوتاهی می بینیم رها کرده، یک طرف قضیه ممکن است ضعف اراده خودش باشد و سسنی و کم کاری خودش، اما به جد یه طرف قضیه به سخنران برمیگردد که آیا خیال او را گرم کرده یا قلب و دل او را. خلاصه: عصای موسوی به دست گرفته ایم یا سحر ساحری. اولی «فالقی السحرةساجدین »را به دنبال دارد و دومی فقط«سحروا اعین الناس و استرهبوهم.. »