🔷برگرفته از مقاله: خاستگاه تولید علم در قرآن 📝نویسنده حسن احتشام کارشناس ارشد علوم قرآنی ✨ماهیت علم✨ علم در قرآن مجید به عنوان نور و روشنایی معرفی شده است: « قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الأعْمَى وَالْبَصِیرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِی الظُّلُمَاتُ وَالنُّورُ» بگو آیا نابینا و بینا یکسانند؟ یا تاریکیها و روشنایی برابرند (رعد،16) «وَمَا یَسْتَوِی الأعْمَى وَالْبَصِیرُ وَلا الظُّلُمَاتُ وَلا النُّورُ وَلا الظِّلُّ وَلا الْحَرُورُ» و نابینا و بینا یکسان نیستند و نه تیرگی­ها و روشنایی و نه سایه و گرمای آفتاب (فاطر، 19 تا 21). در این آیات، انسانی که علم ندارد به کور، تاریکی وانسان صاحب علم به بینا و روشنایی تشبیه گردیده است. ودر جایی دیگر، علم به عنوان خیر زیاد، معرفی شده است. « یُؤْتِی الْحِکْمَةَ مَنْ یَشَاءُ وَمَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْرًا کَثِیرًا» (خدا) به هر کس که بخواهد حکمت می بخشد و به هر کس حکمت داده شود، به یقین خیری فراوان داده شده است (بقره، 269). بنابر آنچه ذکر شد، ماهیت علم در قرآن، نور، روشنایی وخیر فراوان می­باشد. 🔷@elmi_shiraz