اشعار آیینی امام هشت
مدح ویژه ولادت حضرت معصومه(س) و دهه کرامت به نفس حاج حنیف طاهری -(می توانند گرفتار و پریشان باشند...) @emam8com میتوانند گرفتار و پریشان باشند بی رمق خسته دل و بی سر و سامان باشند میتوانند بیابان به بیابان بروند از سرابی به سرابی پی باران باشند میتوانند به سرگرمی دنیا برسند غرق دلشوره میدان و خیابان باشند میتوانند پس از دلزدگی های زیاد سوی قم آمده و دست به دامان باشند دستهایی که به دیوارحرم رو ‌بزنند چه کلیمی چه مسیحی چه ‌مسلمان باشند درکَرَمخانه ي بانوی کَرَم ممکن نیست بتوانند گرفتار و پریشان باشند ناگزیرند به خاک قدمش سجده کنند عالمانی که پی قله ي عرفان باشند او عقیله است ،کریمه است،شفیعه است بر درش خوب و بدِ خَلق فراوان باشند قم نشان داد به دنیا که وجودِ همه را عشق آباد کند گرچه بیابان باشند عشق میخواست که شمس و قمر از مشهد و قم سایه ي رویِ سَرِ مردم ایران باشند درحرم‌حرف بزن، او که نگاهی بکند در و دیوار و زمین گوش به فرمان باشند حسن اسحاقي شجر نور، نوبر آورده بحر توحید، گوهر آورده آسمان ولایت و عصمت بهر خورشید اختر آورده لاله‌ای سرزده که از فیضش صد بهار معطر آورده دختر آورده بانوی اسلام یا که بر خلق مادر آورده نجمه، خورشید عالم افروزی بهر موسی بن جعفر آورده یا مگر دختر رسول‌الله زینب از بهر حیدر آورده پدر و مادرم فدایش باد که چو معصومه دختر آورده حَبَّذا حَبَّذا که بر سه امام عمّه و دخت و خواهر آورده اوّل صبح ماه ذیقعده آفتابی منّور آورده آفتابی که ماه و خورشیدش بوسه از آستان برآورده جبرئیل از خدا بر این دختر صلوات مکرر آورده صدق و اخلاص و صبر زینب را با جلال برادر آورده فاطمه عصمت خدای غفور که به معصومه آمده مشهور عصمت داور است این دختر گل پیغمبر است این دختر بعد زهرا و عمه‌اش زینب بهترین دختر است این دختر ز آنچه گفتند در فضایل او بهتر و برتر است این دختر گرنه، همچون خدای بی همتاست؟ از چه بی همسر است این دختر در جلال و کمال و قدر و شرف تالی مادر است این دختر لیلةالقدر موسی‌جعفر سورة کوثر است این دختر پای تا سر رضا و سر تا پا موسی جعفر است این دختر دستگیر همه گنهکاران در صف محشر است این دختر نخل سرسبز گلبن قرآن شهر دین را در است این دختر آفتاب دل امام جواد بر رضا خواهر است این دختر مادرش پارة تن احمد بضعة حیدر است این دختر در دو عالم چو مادرش زهرا بر زنان سرور است این دختر ماه رخسار آن بتول مقام نقش گلبوسه دارد از سه امام عصمت کبریاست معصومه قبلة اولیاست معصومه بضعة پاک موسی‌جعفر جسم و جان رضاست معصوم پای تا سر چو عمه‌اش زین دخت زهرانماست معصومه همه خلقند زیر سایه ی او آفتاب خداست معصومه دُرِّ تقوی و گوهر عصمت یم حلم و حیاست معصومه زخم دل را ز مرحمت مرهم درد جان را دواست معصومه بوی عطر بهشت در نفسش همچو خیر النساست معصومه این ندا سر دهند، قمّیون روز محشر، کجاست معصومه اهل قم خلق را پناه دهید که پناه شماست معصومه روضه‌اش جان فزاتر از کعبه قبلة جان ماست معصومه بین صحن طلا و آینه‌اش جای سعی و صفاست معصومه پایتخت حکومتش در قم به جهان مقتداست معصومه این جهان و او بود جانش پدر و مادرم به قربانش دخت موسی که طور دل حرمش جان کند زندگی ز فیض دمش چشم ما و غبار زائر او دست ما و عنایت و کرمش از صفائیه اش صفا خیزد اِرم ماست شارعِ اِرمش درخبابان آستانه ی او ‌لرزه افتد فرشته بر قدمش جنب صحنین‌او بود رودی که به هرقطره هست فیض یمش سالها روز و شب به فیضییه نورِ دانش دمیده از حرمش من و مدح کریمه ی عترت به خدا مدح عالم است کمش هرکه درقم زیارتش نکند بوده برجان‌خویشتن ستمش همه چون‌اهل قم‌گدای وین از عرب برگرفته تا عجمش هرکه در پی خاک بوسیه خِدَمش تا بگیری مُرادِ خویش زِ وِی به جواد و رضا بده قسمش فیض عالم از این درت بخشند آنچه خواهی فزونترت بخشند عرض حاجت به دخت موسی کن هرچی خواهی ازاو‌تمنا کن دست خود زن‌ گره به غرفه او گره از کار عالمی واکن از نسیم درش ببر فیضی بعد از آن معجزه مسیحاکن خیز بر گرد این مزار بگرد کعبه روح را تماشا کن تربت بی نشان فاطمه را دردل این مزارپیدا کن چون نگاهت به قبر او افتاد گفتگو با مزار زهرا کن با چراغ کریمه عترت خویش را غرق در تجلا کن به مزارش بگیر دست دعا در حریمش نماز برپا کن عقده دل به مهر او بگشا ديده از اشک‌شوق دریا کن حجت بن الحسن در این حرم است سیر ماهِ جمالِ مولا کن ذره شو‌ پیشِ آفتاب رُخَش ناز بر مِهر عالم آراکن دیده ی دل در این حرم بگشا سِیرِ دیدار حق تعالی کن بضعه ي پاکِ ‌مرتضی اینجا ست خواهرِ حضرت رضا اینجاست قم شام نبود تا كه در آن دشنام دهد كسى به مهمان حاشا كه قم اين جفا پذيرد مهمان به خرابه جاى گيرد ... تابيد چو موكبت ز صحرا شهر از تو شنيد بوى زهرا ازشوق تو اى بتول دوم قم داد ندا به مردم قم كاى مردم قم به پاى خيزيد
6.1هزار مشاهده