پس از پایان جنگ 8 ساله و با سقوط شوروی که غرب متوجه ایران شد، آن‌ها با علم به 8 سال جنگ و آسیب‌های بسیار جدی که سازمان رزم نیروهای مسلح ایران به ویژه در حوزه تسلیحاتی دیده بود و از طرف دیگر با آگاهی از حجم تسلیحاتی که توسط رژیم گذشته به ویژه از امریکا خریداری کرده بود و با علم به نیاز روزافزون مالی ایران برای بازسازی ویرانه‌های جنگ از یک طرف و جایگزین کردن تجهیزات نابود شده برای آنکه پول ایران را در جای دیگری هزینه کند، به سراغ جنگ تسلیحاتی با ایران آمد. امریکا با همان راهکاری که شوروی را به لحاظ اقتصادی به فلاکت انداخت و موجب سرنگونی‌اش شد، خواست با ایران هم برخورد کند. در این مسابقه تسلیحاتی، غربی‌ها شروع به فروش گسترده تسلیحات به کشورهای عربِ منطقه، رژیم صهیونیستی و حتی ترکیه کردند و در بعد دیگر، حضور نظامی خود در منطقه را هم افزایش دادند با این امید که ایران درصد بالایی از بودجه خود را به حوزه نظامی اختصاص داده و از کارهای زیربنایی دوری کند و به این ترتیب، زیرساخت‌های اقتصادی کشور ضعیف شود تا در مرحله و حرکت بعدی که تحریم‌های کمرشکن است، ایران از هم فروبپاشد. این طرح و ایده خیلی جذاب و امتحان‌پس داده‌ای بود، اما در ایران هم رهبری کشور آگاه‌تر از آن بود که در دام این حقه بیفتد. /2 @SyrianKhabar