این روزها نباید فراموش بشه! در ایران بارها اعتراضات خشن دانشگاهی داشتیم اونم با تندترین شعارها علیه اصل سیستم که به جز یکی دو مورد استثنا یک بار هم گارد نظامی وارد دانشگاه‌ها نشد. حالا اما از شرق تا غرب آمریکا پلیس و گارد ملی با اسب و شوکر و تفنگ ریخته کف دانشگاه در حالی که شعار دانشجوها حتی نزدیک به براندازی نیست. هیچ تقاوتی هم بین استاد و دانشجو قائل نیستن و هرکس دخالتی کنه کت بسته می‌کشن می‌برن. تو ایران اما اساتید میرن وسط دانشجوها برای تحریک جمعیت و فرداش توییت میزنن لایک جمع می‌کنن! طبق تصاویر متعدد حتی تک تیرانداز بردن بالای دانشگاه‌ها مستقر کردن، دانشگاهی که محل تجمع دانشجوئه نه عامل بیرونی و و خطرناک. دانشجوها حمله‌ای به پلیس نداشتن و هیچ کجا رو تخریب نکردن، تنها حرفشون اینه که قتل‌عام بی رحمانه در فلسطین رو تمام کنید اما برخوردها کاملا خشن و عجیبه. در دانشگاه‌های ایران به دانشجوها شلیکی نشد و اون تصویری که دست به دست میشه مربوط به اسلحه پرتاب گاز اشک آوره، اما در دانشگاه‌های آمریکا حتی تیراندازی کردن، استفاده از شوکر و باتون که بماند. اشارات براندازا به این نکته که کسی کور و کشته نشده هم مغلطه‌س چون در ایران هم این موارد در دانشگاه رخ نداده. تو آمریکا دانشجوها از ترس دست به پلیس نمیزنن اما این‌جا تو خیابون ده‌ها نفر از مامورین رو شهید و برخی رو زنده زنده آتیش زدن و زیر گرفتن. این قاب‌ها بماند به یادگار برای اون ساده لوح‌هایی که میگفتن «دانشگاه پادگان نیست»، «جای دانشجو زندان نیست»، «نخبه‌های زندانی»، «آزادی بیان غربی» آمریکا نشون داد نه برای خودش که حتی حاضره برای اسر۱ییل دانشگاه و استاد و دانشجوی خودش رو زیر لگد ببره و سر سوزنی به ژست‌های روشنفکری اهمیت نده. تمام حرف دانشجوها آزادی فلسطین بود! باز برامون از آزادی بیان و فانتزیای دانشگاه در غرب، یاوه ببافید!