مفهوم کفو نیز امری نسبی است و دارای مراتب متعدد است. بنابراین باید همتایی دو نفر، در جمع‌بندی همة ملاک‌ها در نظر گرفته شود. ممکن است فردی نسبت به همسرش در جنبه‌هایی بالاتر باشد، در حالی‌که همسر وی در جنبه‌های دیگری از او بالاتر است. در این رابطه به بعضی از کلمات اولیای دین (ع) اشاره می‌شود: 🍀ـ همتا و هم‌شأن به این است که فرد پاکدامن باشد و زندگی با او همراه با آسایش باشد. 🍀ـ فردی در نامه‌ای به امام جواد (ع) اعلام می‌کند که من مثل و همانندی برای ازدواج با دخترانم نیافته‌ام. امام جواد(ع) در جواب او می‌فرماید که در مورد نیافتن مثل و مانند، فکر و توجه زیاد نکند بلکه اگر از اخلاق و دینداری خواستگاران رضایت داشت، دختران را به همسری آنان درآورد وگرنه فتنه و فساد بزرگ در زمین ایجاد می‌شود. 🍀ـ امام رضا(ع) نیز می‌فرمایند: «اگر ما می‌خواستیم اعضای خانواده خود را به افرادی که کاملاً همتا و هم‌شأن ما باشند، همسر دهیم، بدون همسر می‌ماندند...». از مجموع این سه روایت روشن می‌شود که همتایی در ازدواج امری نسبی است و لازم است در برخی شرایط زمانی و مکانی از آن صرف‌نظر شود. از این رو، اگر فرد داوطلب ازدواج، از ملاک‌های مطلق، از قبیل اخلاق و سلامت روان برخوردار بود، مناسب نیست که اصل ازدواج را به عنوان یک سنت مهم پیامبران الهی، به دلیل فراهم نبودن شخص همانند ترک نمود. از این جهت، با وجود این‌که همسران ائمه(ع) و پیامبر(ص) همتا و کفو آن‌ها نبودند، این امر باعث نشد که ائمه اطهار(ع) از ازدواج باآنهاخودداری کنند