به  کجا  چنین شتابان تو اسیر نفس خویشی به کجا چنین شتابان نمکی  به  زخم  ریشی به کجا چنین شتابان تو  به مسجد و  کلیسا  به کنِشت یا خرابات به کدام دین و کیشی به کجا چنین  شتابان به   کجا   تو ره  سپاری   تو   اسیر  روزگاری تو ز  خلق از چه پیشی به کجاچنین شتابان تو  به  خواب غفلتی بس تو  چرا اسیر بندی زچه رو به فکرخویشی به کجا چنین شتایان تو  چرا   ز حق  دوری  تو   به  درد  آشنایی به  جگر چرا  تو نیشی به  کجا چنین شتابان تو  که  اشرفی  به  عالم  تو  سر آمدی  و آدم به چه دینی وچه کیشی به کجاچنین شتابان به  قفس نمای  نفست ز  چه رو تو (بیقراری) تو نه گرگی و نه میشی به کجا چنین شتابان پرویز بیابانی ( بیقرار اصفه‍انی)