. عشق یعنی حسین علیه السلام ------------ بی تو دل ، بی پر و بال است اباعبدالله زندگی بی تو محال است اباعبدالله تشنه لب آمده ام کرب و بلایت مولا عشق تو آب زلال است اباعبدالله تو سرافرازترین رهبر عالم هستی خصم تو رو به زوال است اباعبدالله نبرد سود به دنیا و به عقبی آری با تو هر کس به جدال است اباعبدالله با سلامی به ضریح ات به حریمت این دل زائر روز وصال است اباعبدالله نخل دین از تو ثمر یافته حتی توحید بی تو این میوه ی کال است اباعبدالله می خرند آن که تهیدست ترین عاشق شد عاشقی ها نه به مال است اباعبدالله طلعت روشن تو در همه عالم آری جلوه ی احمد و آل است اباعبدالله شده تسخیر تو عالم بنگر از نامت به جهان قیل و مقال است اباعبدالله این که دشمن ببرد از دل ما عشقت را همگی وَهم و خیال است اباعبدالله روی سر سایه ی لطف تو ولی از داغت بر رخم گرد ملال است اباعبدالله با چه رویی به گلوی تو عدو خنجر داشت دل من غرق سؤال است اباعبدالله این بود رأس تو بر نیزه ی دشمن آقا یا طلوعی ز هلال است اباعبدالله نوکر و سائل درگاه تواَم چون «یاسر» این که بر سینه مدال است اباعبدالله ** «یاسر» ١۴٠١/١٧ .