حضرت دربارة خدمت به دیگران می فرمایند: کسی که یک نیاز برادرش را برآورد، خداوند صد نیازش را رفع می کند. کسی که اندوهی را از دل برادرش بردارد، خداوند اندوه روز قیامت را هر قدر که زیاد باشد، از او برطرف می سازد، و هر کسی برادرش را که در مقابل ستم کار قرار گرفته، یاری کند، خدا او را در وقتی که قدمها می لغزد، در عبور از پل صراط یاری می دهد. و کسی که به دنبال حاجت برادر مؤمنش برود و با برآوردن حاجتش، او را مسرور سازد، چنان است که رسول خدا(ص) را مسرور ساخته است. و هر کس مؤمنی را سیراب کند، خدا او را از شراب سر به مُهر بهشتی سیراب می سازد. و هر کسی گرسنگی برادرش را با طعام برطرف کند، خدا او را از میوه های بهشت سیر می کند. و کسی که برهنگی او را بپوشاند، خدا وی را با پارچه های زر و حریر بپوشاند. و اگر با اینکه برهنه نیست، او را لباسی بپوشاند، پیوسته در حفظ خدا خواهد بود تا هنگامی که نخی از آن لباس بر تن او باشد. و کسی که کار مهم برادرش را کفایت کند، خداوند غلامان بهشتی را خدمتگزار او می سازد و کسی که او را بر مرکبی سوار کند، خدا او را در قیامت بر ناقه ای بهشتی سوار می کند که فرشتگان به آن می بالند. هر کسی مؤمن مرده ای را کفن کند، گویا او را از روز ولادت تا مرگش پوشانده است. و هر کس مؤمنی را همسری دهد که مایة انس و آرامش او گردد، خداوند برای او در قبرش مونسی به شکل محبوب ترین افراد خانواده اش قرار می دهد. و کسی که برادر مؤمن بیمارش را عیادت کند، فرشتگان دور او را می گیرند و برایش دعا می کنند تا هنگامی که از آنجا بیرون آید و به او می گویند: خوشا به حالت و بهشت گوارایت، به خدا سوگند! برآوردن حاجت مؤمن در پیشگاه خدا محبوب تر از دو ماه روزة پی درپی با اعتکاف در ماه های حرام است.