بحث درباره‌ ضدّ یقین است و آن «وسوسه» است، كه به صاحب آن وسواس می‌گویند. وسوسه ضدّ یقین است، و یك رذیله‌ بسیار بزرگی است. این رذیله از رذیله‌ جهل خیلی مهم‌تر است. دنیا و آخرت انسان را تباه می‌كند. انسان را به بدبختی‌ها می‌كشاند. چه بسیار از خانواده‌ها را كه از هم پاشانده است، و منجر به طلاق، منجر به بدبختی‌ها و منجر به عقده‌ها برای بچه‌ها شده است. چه بسا كه این رذیله، افراد را از جامعه مطرود كرده و یك حالت گوشه‌گیری به او داده است؛ و اگر اسم آن را به جای وسواسی، دیوانگی بگذاریم، اشتباه نكرده‌ایم. وسواس یعنی دیوانه.