حال كه معلوم شد یكی از موجبات غفلت و فراموشی از ذكر خدا استهزای مؤمنان و بی احترامی به آنان است، باید دانست كه اگر كسی با همین حال از دنیا برود و توبه نكند زندگی سخت و طاقت فرسایی در انتظار اوست و در روز قیامت كور و نا بینا وارد محشر شده و مشمول رحمت الهی واقع نخواهد شد، چنانكه می‏فرماید: هر كس از یاد من روی گرداند برای او زندگی سخت و تنگی خواهد بود و روز قیامت او را نابینا محشور می‏كنیم. او می‏پرسد: پروردگارا چرا مرا نابینا محشور كردی با اینكه من در دنیا بینا بودم؟ خدا در پاسخ می‏گوید: این به خاطر آن است كه آیات ما به تو رسید ولی تو آنها را بكلی فراموش كردی و به كیفر آن امروز تو فراموش خواهی شد (: ما تو را فراموش می‏كنیم‏).