ادب در مقابل پدر و مادر: در ميان بستگان و خويشاوندان، پدر و مادر از جايگاه بسيار مهمي برخوردارند و به خاطر اين جايگاه، خداوند حقوق ويژه­اي را براي آن­ها در نظر گرفته است که بايد توسط فرزندان رعايت شود. خداوند در سورۀ مبارکۀ اسراء با اشاره به جايگاه خود و امر به عبادتش، فرمان به رعايت ادب در مقابل پدر و مادر که واسطۀ خلقت فرزندان هستند، مي‎کند و مي­فرمايد: "وَقَضَى رَبُّكَ أَلا تَعْبُدُوا إِلا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاهُمَا فَلا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلا كَرِيمًا" (و پروردگار تو مقرر داشته که جز او را نپرستيد و با پدر و مادر احسان کنيد. اگر يکي از آن دو يا هر دو در کنار تو به پيري رسند، به آن­ها اُف مگو! و بر آن­ها بانگ مزن و با آن­ها کريمانه سخن بگوي).