🔶 هنگامى كه انسان گرفتارى ها و سختى ها و مسائل موجود در راهى را براى رسيدن به هدفى در نظر بگيرد، ناچار آماده شده و توانايى درگيرى و حتى بهره بردارى در او بوجود مى آيد.
🔶 اما هنگامى كه مسائلش را نشناخته باشد، با برخورد ناگهانى به مشكلات و سختى ها غافلگير مى شود و ضربه مى خورد و عقب مى نشيند. توجه به مشكلات خود باعث مجهز شدن و درگير شدن و استفاده كردن مى شود.
🔶 هنگامى كه من مى دانم ازدواج و يا مسافرت به تهران چه سختى هايى دارد از اول وسائل رفاهيم را برمى دارم و يا توانايى بدنم را مىسنجم و حركت مى كنم.
🔶 و هنگام برخورد آماده ام و منتظرم و تحمل مشكلى كه در انتظارش بوده اى خيلى آسانتر از برخورد با مشكلِ از راه رسيده و ناگهانى است.
📚 استاد و درس، ص ۳۹