حُرّ نهضت امام خمینی (ره) ، شهید طیب حاج رضایی با خاندان پهلوی حشر و نشر زیادی داشت، می‌توان گفت که جزء مقربان دربار بود! روزی که ولیعهد به دنیا آمد از چهارراه مولوی تا بیمارستان را آذین بندی کرد و سینی اسفند در دست با شاه خوش و بش می‌کرد در جریان کودتای ۲۸ مرداد تلاش زیادی برای برگرداندن شاه انجام داد و بعد از آن لقب تاجبخش گرفت! بیشترین تفریحش حضور در کاباره ها و خوردن .... بود، هر چند همیشه نمازش را میخواند و سه ماه محرم و صفر و رمضان لب به نجاست نمی‌زد! در بازار میوه حجره داشت و چون تنها وارد کننده موز بود ثروت زیادی نصیبش می شد اما این همه داستان زندگی طیب نبود، او دو صفت داشت که در روایات ما از این دو صفت بعنوان اصل نجات بخش یاد شده است: اول اینکه به رسم لوطی های قدیم دست خیر داشت و تا می‌توانست به دیگران کمک می کرد و گره از کار مردم باز می‌کرد دوم اینکه تا می توانست برای مولایش امام حسین ع خرج می‌کرد، دسته عزاداری که او راه می انداخت بزرگترین دسته تهران بود و هنوز مانند آن نیامده! روز عاشورا آب و غذا نمی خورد ، پای پیاده دنبال هیئت می‌دوید و به عزاداران خدمت می کرد، از بیست سالگی هر سال با مشقت زیادِ آن زمان به کربلا می‌رفت آخر کار همین دو خصلت نجاتش داد و عاقبت بخیر شد در یک درگیری چاقو خورد، چند روز در کما بود، پزشکان از او قطع امید کردند... ناگهان از جا پرید و بدون هیچ مشکلی مرخص شد! بعد ها به خانمش گفته بود در عالم رویا سیدی را دیدم که گفت: « طیب پاشو تکیه ات را آماده کن ، محرم نزدیک است» @emamjavad_mosque