#تفسیر_قرآن_سوره_مریم ۱۳ 🔆 «فَخَرَجَ عَلَى قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَ عَشِيًّا» 🔆 «پس (زکریا به دنبال ناتوانی از سخن گفتن) از عبادتگاهش بر قومش درآمد و به آنان اشاره کرد که صبح و شام خدا را تسبیح گویید.» 📗سوره مريم، آیه ۱۱ ✍🏼 آیه حکایت از تسبیح شبانه‌روزی زکریا دارد و اشاره می‌کند که عالم کثرات و مشاهدۀ خلق، مانع توجه او به حق نشد. 🌀 چون زکریا در این ایام مأمور به ذکر بود، قوم خود را به ذکر و شکر توصیه می‌کرد. *نعمتی که به بزرگتر قوم عطا می‌شود، باید همۀ قوم شاکر آن باشند.* 🔷🔹 زکریا راهکار تسبیح و شکر را برای رفع ابهام عرضه داشت تا به واسطۀ ذکر، آنان از تحیّر و سرگردانی رها شوند. 🔹 راهکار ذکر و تسبیح شبانه‌روزی که طیف گسترده را در برداشت؛ مانع تجسّس و تخیّل‌های قوم شد؛ یعنی از طریق تسبیح، از هر گونه آلودگی فکری و سوء‌ظن به زکریا مصون ماندند. 🔹 حضرت زکریا با سفارش به تسبیح، شناور بودن در جادۀ عبودیت را آموزش داد. 💢 هیچ امری نباید انسان را از خالق خویش محجوب دارد؛ بلکه باید از هر آنچه برای او حجاب ایجاد می‌کند، عبور کند. بعضی گویند: تسبیح در این آیه معرِّف نماز است؛ شاید زکریا عبادتی را در طول این سه شبانه‌روز از قوم خود طلب کرد که قابلیّت دریافت بشارت یحیی را داشته باشند. ❇️ عبادت، ظرف وجودی بنده را گسترش می‌دهد تا به‌سهولت پذیرای امور عجیب شود. 🔹 *اگر حضرت زکریا به تسبیح شبانه‌روز اشاره می‌کند؛ یعنی آغاز نیکو و پایان نیک را در پی دارد و از آفت مصون می‌ماند.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا