#امام _زمان_شناسی ۱۸۸
💠 *«جان و تنم ای دوست فدای تن و جانت»*
🔆 *«بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ تِلادِ نِعَمٍ لَا تُضَاهَى»*
🔆 *«جانم به فدايت، تو نعمتى قدیمی هستی که هیچ شبیهی نداری.»*
🔰 در این عبارت بار ديگر به منتظر اجازه داده شده است تا جان خویش را به امامش تقدیم کند.
✨ *این جان عاریت که به حافظ سپرده دوست
روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم*
✅ البته اين نکته قابل تأمل است که براى تقدیم جان، بايد در حضور حضرت بود، نه در غیبت. نکتۀ دیگر اينکه به منتظر اجازه فدا شدن داده میشود و این خود موهبتی است که نمیتوان شکر آن را به جای آورد؛
✳️ زیرا یک وجود ناقص با قربانی شدن در محضر وجود کامل، در واقع از نقصان خویش جدا میشود و به کمالی فوق تصور دست مییابد.
✅ گويا منتظر با تکرار عبارت «بِنَفْسِي أَنْتَ» مىخواهد اظهار کند که فدايى بودنش براى حضرت، فراتر از ادعاست و حقيقتاً خواستار قربانى شدن است.
🔰 داعى، امام خویش را مخاطب قرار میدهد و وجود مقدس او را نعمتى ديرينه اعلام میکند.
✴️ امام، نعمتی قدیمی است و شاید، قدیمیترین نعمت. قدیمیتر از نعمت وجود خودمان و از نعمت وجود والدینمان و حتی قدمت این نعمت، از فطرت بیشتر است.
✅ اگر ما در عهد الست «بلى» گفتیم، بهواسطۀ همین نعمت ولايت بوده است.
✴️ نعمت وجود امام شبيه هيچيک از نعمات زندگى ما نيست. نه شبیه نعمت اباء و امّهات است، نه شبیه نعمت عافیت و سلامت و نه شبیه نعمت عقلانیت و شهود.
✅ در واقع ساير نعمتهاى زندگی ما سفرهنشین این موهبت بزرگ و بىنظير است. حال که از نعمتى بىنظير برخورداريم، با همۀ وجود مىگوييم:
✨ *هیچکس را این چنین یاری که ما را هست، نیست
کس از این باده که ما مستیم از او، سرمست نیست*
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علیبنموسیالرضا علیهالسلام در فضای مجازی:
سایت
|
بله |
ایتا |
تلگرام