بسم الله الرحمن الرحیم ماه مبارک شعبان به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود، ماهی که پیامبر اکرم (ص) دربارۀ آن فرمود: «ماه شعبان، «شعبان» نامیده شد؛ زیرا روزى‌هاى مؤمنان در این ماه قسمت مى‌شود.» این ماه از آن جهت حائز اهمیت است که فرصتی روحی و معنوی جهت آمادگی برای ورود به باارزش‌ترین ماه سال یعنی ماه مبارک رمضان فراهم می‌کند. یکی از اعمالی که در این ماه و در آستانۀ ماه مبارک رمضان بسیار به آن تأکید شده‌ایم،  است. علیه‌‌‌السلام فرمود: «مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ مِنْ آخِرِ شَعْبَانَ وَ وَصَلَهَا بِشَهْرِ رَمَضَانَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ صَوْمَ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْن‏؛  هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل کند، خداوند ثواب روزه دو ماه پى‌در‌پى را برایش محسوب مى‏‌کند.»  (من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 94 ، ح 1829 - امالی(صدوق) ص 670) (ص) در حدیثی فرمود: «شَعبانُ شَهری... فَمَن صامَ شَهری کُنتُ لَهُ شَفیعاً یَومَ القِیامَةِ؛ شعبان ماه من است... هر که ماه مرا روزه بدارد، روز قیامت شفیع او خواهم بود.»  (فضائل الاشهر الثلاثه ص 64 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 94 ، ص 83 ، ح 54) نیز فرمود: «صَومُ شَعبانَ یَذهَبُ بِوَسواسِ الصَّدرِ وَ بَلابِلِ القَلبِ؛ روزه ماه شعبان، وسواس دل و پریشانی‌های جان را از بین می‌برد.» (الخصال، ص 612) عضویت درکانال امام رضاع 🌹👇 https://eitaa.com/joinchat/3275096289Cce99d6ef61