آیه ۵۶ #هود إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمْ مَا مِنْ دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا إِنَّ رَبِّي عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿۵۶﴾ در حقيقت من بر خدا پروردگار خودم و پروردگار شما توكل كردم هيچ جنبنده‏ اى نيست مگر اينكه او مهار هستى‏ اش را در دست دارد به راستى پروردگار من بر راه راست است . 🌀ناصيه در اصل به معنى موى پيش سر مى باشد، و از ماده نصا ، به معنى اتصال و پيوستگى آمده است ، و اخذ به ناصيه (گرفتن موى پيش سر) كـنـايـه از تـسلط و قهر و غلبه بر چيزى است ، و اينكه در جمله بالا خداوند مى فرمايد: هـيـچ جـنبنده اى نيست مگر اينكه ما ناصيه او را مى گيريم ، اشاره به قدرت قاهره او بر هـمـه چـيـز اسـت ، بـه گـونـه اى كـه هيچ موجودى در برابر اراده خدا هيچگونه تاب مقاومت نـدارد. این جمله گستردگى قدرت خداوند را كه پناهگاه است بيان مى كند به اين صورت كه هيچ جنبنده اى نيست مگر اينكه پروردگار برگيرنده موى پيشانى اوست، يعنى همه موجودات زنده تحت حاكميت خداوند زندگى مى كنند و مرگ و زندگى آنها در دست خداوند است. 🔹اين تعبير براى آن است كه مستكبران و بت پرستان ، و سلطه جويان سـتـمـكـار و از خود راضی ، فـكـر نـكـنـنـد اگـر چـنـد روزى مـيـدان بـه آنـهـا داده شـده اسـت ، دليـل بـر آنـست كه مى توانند در برابر اراده پروردگار، كوچكترين مقاومتى كنند. امید كه آنها به اين واقعيت توجه كنند و از مركب غرور فرود آيند. 🔹ديگر اينكه جمله «ان ربى على صراط مستقيم» از زيباترين تعبيرات دربـاره 👈🏻قـدرت آمـيـخـتـه بـا عـدالت پـروردگار است ، چرا كه قدرتمندان غالبا زورگو و ظـالمـنـد، امـا خداوند با قدرت بى انتهايش ، همواره بر صراط مستقيم عدالت و جاده صاف حكمت و نظم و حساب مى باشد. 🔷در آيه پيش هود به قوم خود گفته بود : هرچه از دستتان برمى آيد درباره من فروگذار نكنيد و هر حيله و نيرنگى داريد به كار بريد و مهلتم ندهيد، در اين آيه روشن مى سازد كه اين مبارز طلبى به خاطر داشتن پشتوانه محكم و مطمئن است كه همواره او را از شرّ دشمنان حفظ مى كند و اين خود معجزه بزرگى است. 🔹پشتوانه او #توكل به خداوند است و لذا به قوم خود گفت: پس به خدا كه پروردگار من و شماست توكل كرده ام، يعنى كار خود را به او واگذار نموده ام. 🔷نتيجه اينكه خداوند توانايى آن را دارد كه مرا از شر شما حفظ كند و يا عذابى بر شما بفرستد و شما را هلاك سازد. 🔹البته اينكه همه موجودات زنده تحت حاكميت خدا هستند، بدان معنا نيست كه خدا بى جهت و ستمگرانه گروهى را هلاك مى كند و گروهى را نجات مى دهد، بلكه كارها و تصرفات او همه از روى حكمت و عدل است و لذا در پايان اين آيه خاطر نشان مى سازد كه پروردگار من بر راه راست است; يعنى تمام كارهاى او براساس حق و عدل استوار است. بنابراين، در اينجا، هم قدرت خداوند بر موجودات و هم عدل او بيان مى شود. 💙یک نکته ی مهم : 🔷هود (عليه السلام ) در اين گفتار خود گفت : (پروردگار من بر صراط مستقيم ) است و نگفت (پروردگار من و شما) با اينكه قبلا گفته بود: (توكل من بر پروردگار من و شما است )، علت اين آن است كه مقام آن سخن و اين سخن دو مقام است در اينجا هود (عليه السلام ) در مقام دعا به جان خود و عليه قوم خويش است ، در مقامى است كه توقع دارد خداى تعالى او را از شر آنان حفظ كند و لازم است خداى تعالى را به عنوان رب و مدبر امور خود ياد كند به خلاف قومش كه خدا را رب خود نمى دانستند، پس مناسب همين بود كه خداى تعالى را رب خود بشمارد و به رابطه عبوديتى كه بين خود و ربش برقرار است تمسك بجويد تا توقعش برآورده شود به خلاف آن مقامى كه در آن مقام مى گفت : (توكلت على اللّه ربى و ربكم ) كه در آنجا مى خواست عموميت سلطنت الهى و احاطه قدرتش را برساند.🌸🍃🌸🍃🌸 #تفسیر_قرآن #تدبر #هود 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir