📌آیا خداباوری با ورزش عمومی و قهرمانی سازگار است یا ناسازگار؟ ✍️پاسخ 1⃣خداباوری و نگاه توحیدی در برابر نگاه سکولار و غیر توحیدی، زندگی انسان را باید متفاوت از دیگران قرار دهد. نمی‌توان خداباور بود ولی زندگی غیرموحدانه ای داشت. نمی‌توان از خدا دم زد و به فرمان شیطان زندگی کرد. 2⃣ورزش بر دو قسم است. عمومی و قهرمانی. ورزش عمومی، معمولاً به قصد سلامتی بدن انجام می‌گیرد. 3⃣در نگاه خداباورانه به ورزش عمومی، ورزش به فصد تأمین سلامتی بدن برای بالابردن کیفیت بندگی و عبادت فردی و اجتماعی است. بنابراین، ورزش وسیله است نه هدف. به همین معناست که امام علی علیه‌السلام فرمود: «قوّ علی خدمتک جوارحی». روشن است که بسیاری از عبادت‌های اجتماعی مانند جهاد جز با بدن سالم امکان‌پذیر نیست. حتی فعالیتهای فکری نیز با بدن سالم کیفیت بهتری پیدا می‌کند. 4⃣ورزش قهرمانی به خودی خود، تعارضی با خداباوری ندارد، افزون بر آن، تأثیر به سزایی در ایجاد نشاط عمومی و افزایش غرور ملّی جامعۀ دینی دارد. بعلاوه، ورود به ورزش قهرمانی در جامعه دینی به قصد سرافرازی مملکت دینی در جهان با نگاه خداباورانه کاملا سازگار است. 5⃣در عین حال، ورزش قهرمانی قواعد نانوشته ای دارد که با خداباوری ناسازگار است. برای نمونه، امروزه فریفتن داور، یک هنر بزرگ به شمار می‌رود، ازاینرو، تمارض و پنالتی گرفتن یکی از هنرهای فوتبالیست های حرفه‌ای شمرده می‌شود، حال آنکه، اقتضای خداباوری در ورزش قهرمانی رعایت تمام اصول اخلاقی توصیه شده در دین است. 6⃣نگاه خداباورانه، حتی در طرفداری از تیم ورزشی خاص نیز به ما جهت می‌دهد. نمی‌توان طرفدار عدالت بود، مگر آنکه خواهان برنده‌شدن تیم یا بازیکنی باشید که استحقاق پیروزی را داشته است. #ورزش #خداباوری #سازگاری_یا_ناسازگاری_ورزش_با_خداباوری #شبهه #سوال #پرسش 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir