هر دستگاهی برای کار کردن از ذخیره خود استفاده می‌کند و برای پر کردن ذخیره مصرف شده باید جایگاهی برای پر کردن انرژی داشته باشد. سفره غذایی که بر سر آن می نشینیم، ایستگاه تغذیه مکانیکی ماست. نماز که می‌خوانیم؛ ایستگاه تغذیه روانی و روحانی ماست. ارتباط با پروردگار تقویت کننده است که با یک باطری دل ما را پُر می کند. گاه به دلیل باطری همواره در شارژ است اما پُر نمی‌شود. نماز هم اینچنین است؛ «لا صلوةَ الّا بحضورِ القلب». نمازی که بدون باشد انسان را شارژ نمی‌کند. کوی جانان صاحب الزمان علیه السلام @emamzadehazezollah