🌹رحمت واسعه 🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅🔅 فصل اول : شوق زیارت 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 ( نگاهی گذرا به سیره حسینی عبد صالح خدا حضرت آیت الله العظمی محمد تقی بهجت قدس سره) ⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳⏳ هرگاه ازقم به مشهد مشرف می شد و همچنین در راه بازگشت از مشهد به قم، در تهران توقفی می کرد و به زیارت حرم عبدالعظیم علیه السلام می‌رفت.گاهی پیش می‌آمد که نیمه شب به حرم می رسید و درهای حرم بسته می‌شد بسته بود. اثاث را پشت در حرم می‌گذاشتند یا اتاقی می گرفتند و در آنجا منتظر می‌ماندند تا در حرم باز شود.می فرمود:(( به هر نحوی هست،و نباید محروم بشویم.)) زمانی که قوای جسمانی اش بیشتر بود،در بین راه مشهد،بسیاری از امامزاده ها را زیارت می‌کر د.مرقد بعضی این امام مامزاده ها بالای کوه بود؛ ولی با پای پیاده به زیارت آنان هم می‌رفت. معتقد بود همه این بزرگواران نوری واحد هستند، ولی مانند میوه هایی که هر یک خاصیتی دارند، این امامزاده ها نیز هر یک خواصی دارند و حیف است که انسان از این خواص بی بهره بماند. اما زیارت حضرت عبدالعظیم علیه السلام را تا آخرین سالها نیز ترک نکرد؛ چرا که اعتقاد ویژه‌ای به این بزرگوار داشت و گویا در این زیارتها فرمایش امام هادی علیه السلام را مدام در نظر داشت که زائر حضرت عبدالعظیم علیه السلام به سان زائر سیدالشهدا علیه السلام معرفی فرموده بودند.از بی اعتنایی برخی مردم به ایشان خرسند نبود و می‌فرمود: ( اهل تهران جفا کرده اند اگر هفته یک مرتبه به زیارت حضرت عبدالعظیم نروند.) ص۲۵و۲۶ 🌍🌍🌍🌍🌍🌍🌍🌍🌍🌍🌍 🆔️ @emam_zamaniha