آسمانی شدن قَالَ وَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ: إِذَا تَخَلَّی الْمُؤْمِنُ مِنَ الدُّنْیَا سَمَا وَ وَجَدَ حَلَاوَةَ حُبِّ اللَّهِ وَ کَانَ عِنْدَ أَهْلِ الدُّنْیَا کَأَنَّهُ قَدْ خُولِطَ وَ إِنَّمَا خَالَطَ الْقَوْمَ حَلَاوَةُ حُبِّ اللَّهِ فَلَمْ یَشْتَغِلُوا بِغَیْرِهِ. قَالَ وَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: إِنَّ الْقَلْبَ إِذَا صَفَا ضَاقَتْ بِهِ الْأَرْضُ حَتَّی یَسْمُوَ. (الکافی ج ۲ ص ۱۳۰) امام صادق علیه‌السلام: اگر مومن خود را از دنیا دل بکند اوج می‌گیرد و شیرینی محبت خدا را خواهد چشید و نزد اهل دنیا همانند مجنون به شمار می‌رود که گویا چیزی با عقلش مخلوط شده و آن را فاسد کرده درحالیکه با شیرینی محبت خداوند مخلوط شده و از اینرو سرگرم غیر از خدا نیست. و نیز حضرت می‌فرمود: هرگاه قلب صفا پیدا کند زمین بر او تنگ خواهد شد تا آنکه اوج گیرد. (و آسمانی شود). @eqbalnia