🔹تشتت ، پرسه زدن و پیش همه رفتن ، از موانع اصلی رشد در مسائل معنوی انسان در سلوك نبايد پرسه‌زن و هرجايي باشد، بلكه بايد یک‌جا سر بسپارد. در سلوكِ سالك الي الله، در هر زمان، تنها یک محور بايد وجود داشته باشد. اگر سالك هم‌زمان تحت تربيت چند مربّی باشد، گرچه ممکن است همگي آنها اشخاص برجسته و بزرگی باشند، امّا سالك به ثمر نمی‌رسد؛ زيرا هر کدام از آنها روشی خاصّ خود دارد و تداخل روش‌ها چه بسا مشكلاتي به‌ بار آورد. مثل بیماری که هم‌زمان پیش چند پزشک متخصّص مي‌رود. گرچه آنها همگي متخصّص‌اند؛ ولی هر کدام روش خاصّی برای درمان بیماران دارد. وقتی بيمار هم‌زمان پیش چند پزشک برود و هم‌زمان به دستورالعمل‌های درمانی آنها عمل کند، نه تنها بیماری او برطرف نمی‌شود، بلكه ممكن است مواد شيميايي كه از تركيب شدن داروهای مختلف که هم‌زمان مصرف مي‌كند به وجود مي‌آيند، تأثیرات مخرّبی بر جسم او بگذارند. از این رو، وقتی فرد درمان‌ را نزد‌ یک‌ پزشک‌ آغاز کرد، باید تنها دستورات همان‌ پزشك را انجام دهد؛ مگر اینکه‌ داروهاي او‌ را‌ قطع‌ کند و دیگر پیش‌ او‌ نرود. در اين‌ صورت‌ مي‌تواند نزد پزشک‌ دیگری‌ برود و دستورات آن پزشك را اجرا كند. در سیر و سلوك نيز انسان نباید در هر زمان، بیشتر از یک محور داشته باشد. اگر هم به دیگر عارفان مراجعه می‌كند، بايد صرفاً در اين حد باشد که آنها انسان‌‌هایي مؤمن و دوست‌داشتنی و والا هستند كه مي‌توان از مجالست و محضر و مواعظ آنها بهره گرفت، نه اینکه آنها محور سیر و حرکت عرفانی و معنوی او قرار گیرند. ✍️ مهندس مهدی طیب @erfanvaakhlagh