4.97M حجم رسانه بالاست
از کلید مشاهده در ایتا استفاده کنید
گاهی بزرگ‌ترین سفر، قدمی‌ست که به درون برمی‌گردد. نه برای یافتن تصویری بهتر از خود، بلکه برای دیدن خود… همان‌گونه که هست. در جهانی که دائماً ما را به بیرون پرتاب می‌کند و صداهای بی‌پایان در تلاشند تا ما را تعریف کنند، خودآگاهی یعنی سکوتی ژرف درون خویش… یعنی نگاه کردن، بدون قضاوت… دیدن، بدون فرار. ما انسان‌ها اغلب به دنبال مقصر می‌گردیم، چون نگاه به بیرون آسان‌تر از نگریستن به تاریکی‌های خویش است. اما هر بار که شجاعت می‌کنیم و نگاه‌مان را برمی‌گردانیم به درون، گویی نوری در دل شب روشن می‌شود. این نور، ما را نمی‌سوزاند… ما را آگاه می‌کند، آگاه به ریشه‌ی دردها، باورها، و زخم‌هایی که بی‌صدا زندگی‌مان را هدایت می‌کنند. خودآگاهی مبارزه نیست… پذیرش است. نه به معنای تسلیم، بلکه به معنای دیدن، درک کردن، و رشد یافتن از درون. آن‌کس که خود را می‌شناسد، دیگر نیازی ندارد دنیا را متقاعد کند که کیست. چرا که در سکوتی درونی، به حقیقتی ناب رسیده: «مسیر روشن است… اگر چراغ را از درون بیفروزی.» https://eitaa.com/erteash_servatttt ─┅─═ঊঈ🍃🌼🍃ঊঈ═─┅─ ‎‎‎‎‎ ‌