🔸 چنین کاری فقط از طلبه‌ها ساخته بود! در ایران، زمانى که مبارزات شروع شده بود، روحانیان هیچ ارتباطى با حکومت فاسد نداشتند. اگر یک روحانى، کمترین ارتباطى با چنین دستگاه‌هایى پیدا مى‌کرد، در هر مرتبه‌اى از علم و معرفتِ دینى بود، از چشم مردم ساقط مى‌شد. قطعاً یادتان هست دیگر! قبل از انقلاب و مبارزات هم، روحانیانِ واقعى این‌گونه بودند. اما مبارزات که شروع شد، مسأله حادتر و نقش روحانیان مؤثّرتر شد. روحانیان جلو افتادند و ابتکار عمل را در دست گرفتند. از این‌رو اگر بخواهیم زحمات طلبه‌هاى سال‌هاى ۱۳۴۱ تا ۱۳۵۷ را با هر گروهِ مبارز و فعّالِ سیاسىِ دیگر مقایسه کنیم، صددرصد اشتباه کرده‌ایم. آنها بدون این‌که ذرّه‌اى از ناحیه‌ى حکومت، درآمدى داشته باشند و خیرى عایدشان شود، و در حالى‌که کتک مى‌خوردند و تهدید و محروم مى‌شدند، مشکلات را تحمّل مى‌کردند و سرما و گرما را نمى‌فهمیدند و پیام مبارزه و نهضت را تا اعماق این کشور مى‌رساندند. چنین کارى فقط از طلبه‌ها و روحانیون ساخته بود. هیچ تشکیلات حزبى، نه توانش را داشت و نه اراده‌اش را. مى‌گویید «نه»، تلاشهاى بى‌فایده‌ى احزاب مخفى را در دوران مبارزات ببینید. آنها به هیچ‌وجه نمى‌توانستند مانند روحانیان با مردم ارتباط داشته باشند؛ در حالى‌که طلبه واردِ ده مى‌شد و بدون کوچکترین مشکلى با پیرمرد، پیرزن، جوان، کاسب، کشاورز و کارگر ارتباط برقرار مى‌کرد و پیامش را به آنها مى‌رساند. کدام حزب و تشکیلات مخفى به این راحتى مى‌توانست با مردم ارتباط برقرار کند و پیامش را به آنها برساند!؟ 🗓 بیانات در دیدار روحانیان استان مازندران ؛ ۱۳۷۴/۷/۲۲ ✓مرکز ارتباطات دولت و روحانیت 🆔 @ertebatatehowzavi