♦️ چرا این روزها عده ای بر سر مسئله افغانستان ناراحتند؟ 🔸 پاسخ ساده است: جرم ما این است که به افغانستانی ها نگاه ابزاری نکردیم... 🔸 همه چیز درباره رفتار یک سال گذشته ایران در قبال طالبان #شبنامه ۱۴۰۲/۳/۸ 🔺 بیش از یک سال از فرار آمریکایی ها از افغانستان میگذرد. فراری که با خروج دولتِ مستقر از کابل و تحویل پایتخت به طالبان و عدم مقاومت ارتش و هسته های مقاومتِ افغانستان در برابر این گروه در تاریخ ثبت شد. از فردای این حمله بسیاری از گروه های همسو و غیر همسو با ایران (از افغانستان تا دیگران) ، از افغانستان به این کشور آمده و ایران را به عنوان محل برگزاری جلسات، بحث ها و گفتگو ها ، تبادل نظر ها و حتی رایزنی علیه یکدیگر تبدیل کردند. 🔺 بخشی از این جلسات با حضورِ چهره های سرشناسِ افغانستانیِ ضدِ طالبانی که در فضای مجازی پر سر و صدا شده اند برگزار گردیده اما هرگز رسانه ای نشد. با وجود تمام این فراز و نشیب ها سیاست ایران همواره از سوی رسانه ها این طور به افکار عمومی مخابره شده است: حمایت قطعی و بدون محدودیت از طالبان... در بین غربگرایان ماجرا هوشمندانه تر پیگیری شده چرا که آنها جمله را معمولا کوشیده اند اینگونه تمام کنند: ایران حامی قطعی طالبان است و اگر نیست به کشور افغانستان حمله کند... 🔺 پس از توئیت کنایه آمیز احمد مسعود خطاب به ایران (شعری که توسط وی بعد از تنش مرزی بین ایران و نئاندرتال ها منتشر شد) دوباره این بحث ها مطرح شده است که آیا سیاست ایران درست بوده است یا نه ! به چند سوال فکر کنید: 1-راه درست چه بود؟ 2-ایران چه کرد؟ 3-افکار عمومی (در ایران و افغانستان) از این کشور چه انتظاری داشت. 🔺 واقعیت ماجرا این است که فارغ از پاسخِ سوال اول و دوم ، درباره سوال سوم باید صریح گفت که انتظار افکار عمومی در ایران و افغانستان این بوده که این کشور به افغانستان حمله کرده و به طور همزمان مردم افغانستان و تمام هسته های مقاومت را علیه طالبان مسلح و وارد جنگ کند. از طرفی پس از عدم همراهی ایران با چنین ایده ای و حضور عده ای در پنجشیر ، مطالبه ی بعدی عده ای این شد: ایران کسانی را که در پنجشیر جمع شده اند محاصره کند... 🔺 ساده ترین راه در آن زمان این بود که ایران به اسم دفاع از مردم افغانستان به ویژه شیعیان اولا مرز خود را جا به جا کرده و در موازات مرز حداقل عمق خود را سی کیلومتر در خاک افغانستان گسترش دهد. (کاری که ترکیه با سوریه کرد) و همچنین به طور همزمان از ظرفیت مردم افغانستان برای نبرد با طالبان استفاده کرده و ایضا پنجشیر را مسلح کند... 🔺 در چنین صورتی چقدر با ایران همراهی میشد؟ برای پاسخ به این توجه کنید: افغانستان ، دولت و ارتش مجهزِ آمریکا ساخته داشته است امااین ارتش برابر طالبان نایستاده و مردم هم دفاع مردمی نداشته اند. حالا افکار عمومی طلبکارانه میگوید: از مردم افغانستان حمایت میکردید تا بجنگند و هیچکس هم به این سوال فکر نمیکند که چرا قبل از رسیدن طالبان به کابل چنین چیزی با وجود دولت و ارتش رخ نداده است. 🔺 پس تا اینجای کار اگر ایران وارد این معرکه میشد باید از ظرفیت خود (برای توسعه ی عمق خود در خاک افغانستان) و از ظرفیت شیعیان و هسته های مقاومت برای نبرد با طالبان استفاده میکرد. چه کسی هزینه ی این نبرد را پرداخت میکرد؟ آیا خون مردم افغانستان در جنگ های بی پایانِ خونین ریخته نمیشد؟ این نبرد ها قرار بود به کدام خروجی برسد؟ 🔺 بیایید به این سوال بپردازیم: چرا ایران از پنجشیر حمایت نکرد؟ برنارد لوی که کنار احمد مسعود دیده میشود عامل مسلح شدن لیبیایی ها در برابر قذافی بوده است. چرا او فرانسه را قانع نکرد مشابه همین تسلیحات را به پنجشیر برساند؟ آگر قرار بود تسلیحات برسد قرار بود از کدام راهِ زمینی یا هوایی یا دریایی(؟؟!!) به پنجشیر برسد؟ 🔺 معقول به مسئله نگاه کنید. تنها جرم ایران در این مرحله از بازی این است که نگاه ابزاری به مردم افغانستان نکرده و نگذاشت خون آنها ریخته شود، تا زمانی که زنگِ پایان برای طالبان به صدا در بیاید.... هنوز مانده افکار عمومی به عمق این مسئله پی ببرد #آقای_تحلیلگر #شبنامه @mrtahlilgar1