🔹این نقشه هم جالب است، در همین مدت ارتش روسیه توانسته با عملیات‌های گام به گام و پیوسته، 660 کیلومتر مربع از استان دنباس را از کنترل عناصر ناتو خارج کند. این میزان را با مناطقی که ناتو در کورسک از دست داده با هم جمع بزنید، می‌شود مساحتی که عناصر ناتو در حمله به این استان روسیه در 72 ساعت توانستند اشغال کنند. این پیشروی آرام روس‌ها نشان می‌دهد که فرماندهی نظامی روسیه روی فرسایش شدید توان رزمی و تسلیحاتی ناتو در اوکراین به شدت حساب کرده است. 🔹در واقع، روسیه با بازسازی خودش به صورت کامل و تطبیق اقتصاد جنگی خودش با شرایط فعلی توانسته مدیریت میدان نبرد را به دست بگیرد، این در حالی است که در طرف مقابل یک آشفتگی شدید در حوزه فرماندهی، تجهیزاتی، تسلیحاتی و مهم‌تر از همه کمبود نیروی رزمی وجود دارد. با انهدام عناصر رزمی در میدان، هیچ جایگزینی وجود ندارد، نیمی از جمعیت از دست رفته‌اند و آن نیم دیگر که مانده‌اند آن اندازه هزینه داده‌اند که دیگر جای هزینه دادن ندارند. در حالی که ارتش روسیه روز به روز بزرگ‌تر و آبدیده‌تر می‌شود. 🔹سیر نبرد در همه جبهه‌ها به شدت به ضرر ناتو است و آن‌ها نه تنها قدرت بازپس‌گیری حتی یک وجب از مناطق تصرفی روس‌ها را ندارند، بلکه توان پدافند از مناطق تحت کنترل خود را هم ندارند. هر منطقه‌ای که از دست می‌رود، به همراهش بخش عمده‌ای از توان رزمی و انسانی عناصر ناتو هم از دست می‌رود و این دومینو به همین شکل ادامه دارد. اگر زلنسکی نخواهد واقعیت‌ها را پذیرفته و تن به مذاکره و مصالحه بود، بدون شک تا ماه‌های آینده بخش‌های وسیع‌تری را هم به روس‌ها واگذار...