آدمى كه بازيچه يا بازيگر يا تماشاچى مى‏ شود و از ميدان جديت و مسئوليت بيرون مى ‏آيد ناچار به هر چه روى بياورد در آن فرو مى‏ رود و از آن ملعبه مى ‏سازد حتى اگر به قرآن و نماز روى بياورد با قرآن بازى مى ‏كند و با خدا و دين خدا بازى‏ مى‏ كند. در واقع از بازيگرى دست نمى ‏كشد، فقط بازيچه هايش را عوض مى ‏كند. @eslame_rastin