🔸گوشت بعد از ذبح کردن و تکه تکه کردن حتما باید شسته بشود.قبل از پختن گوشت بهتر است آنرا تکه تکه کرد و مدتی در آب خیس کرد تا بماند سپس آنرا شست و استفاده کرد. 🔹در روایت از حضرت رسول الله ‹ص› آمده است: مَرَّ أَخِي‌ عِيسَى‌ ع بِمَدِينَةٍ وَ إِذَا وُجُوهُهُمْ صُفْرٌ وَ عُيُونُهُمْ زُرْقٌ فَصَاحُوا إِلَيْهِ وَ شَكَوْا مَا بِهِمْ مِنَ الْعِلَلِ فَقَالَ دَوَاؤُهُ مَعَكُمْ أَنْتُمْ إِذَا أَكَلْتُمُ اللَّحْمَ طَبَخْتُمُوهُ غَيْرَ مَغْسُولٍ وَ لَيْسَ شَيْ‌ءٌ يَخْرُجُ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا بِجَنَابَةٍ فَغَسَلُوا بَعْدَ ذَلِكَ لُحُومَهُمْ فَذَهَبَتْ أَمْرَاضُهُمْ وَ قَالَ مَرَّ أَخِي بِمَدِينَةٍ وَ إِذَا أَهْلُهَا أَسْنَانُهُمْ مُنْتَثِرَةٌ وَ وُجُوهُهُمْ مُنْتَفِخَةٌ فَشَكَوْا إِلَيْهِ فَقَالَ أَنْتُمْ إِذَا نِمْتُمْ تُطْبِقُونَ أَفْوَاهَكُمْ فَتَغْلِي الرِّيحُ فِي الصُّدُورِ تَبْلُغُ إِلَى الْفَمِ فَلَا يَكُونُ لَهَا مَخْرَجٌ فَتُرَدُّ إِلَى أُصُولِ الْأَسْنَانِ فَيَفْسُدُ الْوَجْهُ فَإِذَا نِمْتُمْ فَافْتَحُوا شِفَاهَكُمْ وَ صَيِّرُوهُ لَكُمْ خُلُقاً فَفَعَلُوا فَذَهَبَ ذَلِكَ عَنْهُم برادرم عیسی (ع) از شهری می‌گذشت مردم آنجا صورت های زرد و چشم های آبی داشتند به حضرت شکایت کردند فرمود درمان با خود شما است شما هنگامی که گوشت مصرف می‌کنید بدون شستن می‌پزید و هیچ چیزی از دنیا نمی‌رود مگر اینکه جنابت دارد و آن ها بعد از آن گوشت ها را شستند و بیماری های آن ها برطرف شد. 📚‌علل الشرائع، ج2، ص575 ▫️امروزه در قصابی ها و کبابی ها گوشت را نشسته می‌پزند زیرا گوشت خوشمزه تر می‌شود و یک حالت شیرینی یه خود می‌گیرد. سعی می‌کنند که خون به همراه گوشت بماند تا هم بیشتر بشود و هم طعم گوشت بهتر بشود که اینکار ضرر دارد. ▪️کبابی ها گوشت شسته را قبول نمی‌کند و می‌گویند می‌افتد که اشتباه است زیرا موجب بیماری و غلبه‌ی صفراء می‌شود. ▫️زردی صورت یا از کم خونی است و یا از غلبه‌ی صفراء می‌باشد. معلوم شد که آبی بودن چشم هم معلول غلبه‌ی صفراء و کم خونی است. ▪️مراد از خون، خون «مسبوح» است. خونی که بعد از ذبح از گردن خارج می‌شود. مستفاد از روایات این است که خوردن تمام خون ها به صلاح نیست. ▫️خوردن «المُتِخَلف الذَّبیحَه» یعنی خونی که بعد از ذبح در بدن حیوان و لای گوشت ها باقی می‌ماند، از جهت فقهی اشکالی ندارد ولی از جهت طبی صلاح نیست. ▪️در روایات بر نخوردن خون تاکید شده است. بنابراین بهتر است انسان از مصرف خون پرهیز کند. سعی کند گوشت ها خوب شسته بشود و خونی که از آن ها جدا می‌شود را نخورد. هرچه انسان کمتر خون بخورد کمتر مبتلا به بیماری های قلبی و عروقی می‌شود. ▫️هر چه مصرف خون بیشتر بشود، احتمال ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی و بیماری های پوستی مانند جذام و امثال آن بیشتر خواهد بود. شاید بیماری های امروزی مانند «پسوریازیس» معلول خوردن خون باشد. 🥩🥩 عضویت در مجله طب اسلامی👇🏻👇🏻👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/2237792257Cc6bced9763