همون قربانی که برای رشد بشر به ودیعه گذاشته شده بود و حسین پذیرفت
ماجرای ذبح اسماعیل یادتونه؟
خدا در آیه رهایی اسماعیل میفرماید "و فدیناه بذبح عظیم"
نمیخواد اسماعیل رو قربانی کنی اون رو به ضبح عظیم بخشیدم!
میشه گفت اون ذبح عظیم یه قوچه؟
پس اساسا ارزش کارش وقتی معلوم میشه که میفهمیم اینکار رو کرد با اینکه علم داشت به اینکه چه بلایی به سرش میاد!
کاملا آگاهانه به قربانگاه میره
نه فقط خودش
بلکه خانواده و عشیره و همه چیزش رو فدا میکنه برای حفظ دین و رشد مردم
برای عاقبت بخیری ما
همون چراغ راه و کشتی نجاتی که پیامبر فرمود*
همون نشانه هایی که گفتم خدا میگذاره برای اینکه پیداش کنیم
یک تقابل و مصاف بین تمام خیر و تمام شر، تمام عقل و تمام جهل شکل میده که تا ابد حجت تمام کنه و درست و غلط رو بشناسونه
که ثابت کنه اون مدل ظالمانه بود و مدل ما حق
با گوشت و پوست و استخون، با خون اثباتش میکنه
ذبح میشه برای اینکه ظلم رو ثابت کنه
بچه شیش ماهه قربانی میکنه برای اثبات ظلم
که ثابت کنه ببینید فقط دعوای سیاسی نبود!
بچه که گناهی نکرده پس چرا بچه رو میکشن؟ پس ظالم بودن
پس حق با ما بود
موج تاریخی میسازه برای اینکه اسلام حقیقی فراموش نشه تا ابد حقیقت دین برای کسانی که دنبالش میرن حفظ بشه
اگر در گام اول حقیقت اسلام و تشیع مدیون فداکاری حضرت زهراست در گام دوم هم مدیون اباعبدالله و عاشوراست
اگر عاشورا شکل نمیگرفت و امت اسلامی تکون نمیخورد بنی امیه اسلام رو هضم میکرد
چه برسه به تشیع!
این خدمتیه که به هدف حقیقی خلقت میکنه و از طرفی یک خطکش میسازه برای تمام آزادگان جهان و برای همیشه در طول تاریخ سکوت در برابر ظالم رو حرام اعلام میکنه
هر چی فریاد که قرآن زد در دفاع از حق و تقابل با ظلم رو اباعبدالله جامه عمل پوشوند و عینا پیش چشم مردم جهان ترسیم کرد
که با سختترین شرایط هم میشه
خب این چطور حاصل شد؟
با فداکاری
با پذیرش اون بلای عظیم و رسالت تولید موج اجتماعی
که هزینه ش رو تمام و کمال پرداخت با جان و مال و خانواده و آبروش
ژانت کنجکاو لب باز کرد:
میشه دقیقتر بگی چه اتفاقی افتاد وقتی که قیام کرد؟
_امام با خانواده از مدینه به سمت کوفه که دعوتش کرده بودن با یه کاروان کوچیک، نه با لشکر، حرکت کرد
منتها قبل از اینکه برسه به کوفه والی یزید در کوفه ابن زیاد؛ با عملیات روانی و تطمیع مالی مردم و قبایل رو ساکت کرد* که قصه ش مفصله ، و همه ساکت شدن و نامه ها و بیعت ها فراموش شد
بعد هم ابن زیاد به دستور یزید سپاهی فراهم کرد که در نزدیکی کوفه جایی به اسم کربلا جلوی این کاروان کوچک رو گرفتن و تمام مردانشون رو قتل عام کردن به بدترین شکل ممکن!
که جزئیاتش در تواریخ نقل شده
زن و بچه ها رو هم به اسارت گرفتن و بردن به شام بارگاه یزید
ژانت با چشمهای گرد شده گفت: چقدر عجیب یعنی مردم رهاش کردن؟
با وجودی که دعوتش کرده بودن به قیام؟
_عجیب نیست!
مردم رفاه طلب همیشه امامشون رو به مسلخ میبرن
_خب
تو که گفتی حکم اسیر فقط مربوط به کافر حربیه
یعنی کسی که کافر باشه و بجنگه
ولی اونها به هر حال مسلمون بودن دیگه!
نفس عمیقی کشیدم:
به فتوای اونا چون علیه خلیفه حکومت اسلامی قیام کرده خارجی تلقی میشه
یعنی کافر!
اگر چه خود خلیفه کافر باشه وفسق آشکار داشته باشه!
آخه یه فتوایی دارن که میگن حق با غالبه
هر کی به حکومت رسید حق با اونه و قیام علیهش جایز نیست!
این قانون دقیقا زاینده فساد و از بین برنده روحیه ظلم ستیزیه که با حقیقت قرآن و اسلام در تضاده
اباعبدالله عدالت خواهی و ظلم ستیزی رو برای اسلام حفظ کرد با شکستن این قاعده
کتایون متفکر گفت:
ولی به هر حال اونا بیعت نکرده بودن و قصد شورش داشتن با منطق اون حکومت سرکوب شورشی ها منطقی بود
فکر نمیکنی این فقط یه دعوا بر سر حکومت و خلافته که مثل همیشه یه برنده و یه بازنده داره؟
_اولا بیعت نکردن جرم نیست مثل اینه که الان کسی رو به جرم اینکه حکومتی رو قبول نداره صرفا، اعدام کنن!
مگه نمیگید آزادی اندیشه؟
ثانیا اباعبدالله برای قیام پشتوانه مردمی داشت 25 هزار امضا پای نامه های دعوتش بود اگر دموکراسی رو مبنا قرار بدیم هم باز محق بود
ثالثا گفتم حکومت یزید با منطق خودش بی مفهوم و پارادوکس بود
کافری که پیغمبر رو قبول نداره نباید جانشین پیامبر در خلافت باشه
مردم حق دارن به این اعتراض کنن!
رابعا که باز یکی دیگه از اثرات قیام عاشورا بود نحوه برخورد با اونها بود
حذف مخالف سیاسی اگرچه پدیده مزمومیه ولی مرسومه و میشه فهمیدش
اما کشتار و نسل کشی و زن کشی و کودک کشی و آب بستن و هتک حرمت و سم کوب کردن پیکرها و حمل سرها و... اینها که قابل توجیه نیست
کشتن بچه نوزاد و شیرخوار که دیگه جدل سیاسی و دعوای حکومت نیست
همه سلسله وقایع دردناکی که حادثه کربلا رو رقم زدن* فقط نشانه بیرحمی و ظلم و نامسلمانی اون جماعته که حسین رو کافر خطاب کردن و با لباس دین کشتن