علامه طباطبایی در سال 1314 شمسی، به تبریز بازگشت و حدود ده سال در آنجا اقامت کرد، تا اینکه در فروردین 1325، عازم قم شد. خود می گوید: "هنگامی که به قم آمدم، در برنامه درسیِ حوزه، مطالعه ای کردم و آن را با نیازهای جامعه اسلام سنجیدم، کمبودهایی در آن یافتم و وظیفه خود را تلاش برای رفع آنها دانستم. مهمترین کمبودهایی که در برنامه حوزه وجود داشت، در زمینه تفسیر قرآن و بحثهای عقلی بود، از این رو درس تفسیر و درس فلسفه را شروع کردم، با اینکه در جو آن زمان تفسیر قرآن، علمی که نیازمند به تحقیق باشد، تلقی نمی شد و پرداختن به آن شایسته کسانیکه قدرت تحقیق در زمینه های فقه و اصول را داشتند به حساب نمی آمد و حتی تدریس آن نشانه ی کمی معلومات به حساب می آمد، اما من اینها را برای خودم عذر مقبولی در برابر خدای متعال ندانستم و آن را ادامه دادم تا به نوشتن " المیزان فی تفسیر القرآن" (تفسیر قرآن با قرآن) انجامید." وی یکشنبه ۲۴ آبان ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) از دنیا رفت. جنازه‌اش، فردای آن روز از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه تشییع شد. آیت الله سید محمدرضا گلپایگانی بر پیکرش نماز خواند و در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی باد. ✅به محضر علامه طباطبایی رحمت‌الله‌علیه صلوات به همراه حمد فراموش نشود #لبیک_یا_خامنه_ای 🖇🌸⃟🕊🎞჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi