«راهپیمایی نابالغ» ۴۵سالگی سن بلوغ است اما راهپیمایی‌های ما همچنان در فضای کودکی و جوانی خود به سر میبرد. از شعارهای قدیمی و بعضا با محتوای بسیار ضعیف و حتی بدون وزن و قافیه و آهنگ، تا خوانش اجباری بیانیه خسته‌کننده و خنثی و عریض و طویل ستاد هماهنگی تبلیغات اسلامی، تکراری و خسته‌کننده بودن مسیر و فرایند راهپیمایی، سیستم‌های صوتی قدیمی و عموما خراب، مجریان و شعاردهندگان پیر و قدیمی با صدایی معمولا گوش‌خراش، نبود ایده و نظم و برنامه متفاوت و جدید متناسب با نسل نو، عدم استفاده از ظرفیت گروه‌های خلاق و جوان، عدم بصیرت‌افزایی و انتقال محتوای هویتی و رشددهنده به ویژه نسبت به کودکان و نوجوانان و بسیاری خلاهای دیگر که به تناسب مناطق مختلف کشور، دغدغه‌مندان با آن دست به گریبان هستند. در کشوری که سالیانه حداقل نزدیک به ۱۰ راهپیمایی پرشور ملی برگزار میگردد؛ باید به فکر ارتقا و رشد این نماد بی نظیر در تاریخ انقلاب‌های مردمی جهان بود