🔹السلام علیک یا مولانا یا صاحب‌الزمان🔹 این روزها که زمزمه‌ی یار می‌کنم خیلی هوای دیدن دلدار می‌کنم در ماه مغفرت نشد آقا ببینمت بر بی‌لیاقتی خود اقرار می‌کنم یک بار هم نشد بنشینم کنار تو از بس که بر معاصی‌ام اصرار می‌کنم بار خطا کمیت مرا لنگ می‌کند طیّ طریق را ز چه دشوار می‌کنم؟! این «تحبس الدّعا» شدنم بی‌سبب که نیست از بس که رو به سفره‌ی اغیار می‌کنم گفتم به خود که حداقل ای کریم شهر یک شب کنار سفره‌ات افطار می‌کنم فهمیده‌ای به درد تو آقا نمی‌خورم زیرا خلاف امر تو رفتار می‌کنم من نوکر تو هستم و محتاج لطف تو خود را به تو همیشه بدهکار می‌کنم دل را که حجم معصیت آن را گرفته است با اشک‌های روضه سبک بار می‌کنم خون جگر ز دیده سرازیر می‌شود وقتی که یاد کوچه و دیوار می‌کنم سیلی ز روی پوشیه دردش چگونه است؟! این درد را به جان خود اظهار می‌کنم 🆔 @ezdevaje_elahi