از لابی‌های گروسی در هتل تا اینترنت لاک‌پشتی نیویورک 🔹درِ آسانسور که در طبقۀ ۳۱ یک هتل قدیمی باز شد، چهره‌ای مقابلم بود که دیدنش غافلگیرم کرد. می‌خواستم از مدیرکل آژانس بپرسم آقای گروسی می‌دانید شما و اسلاف‌تان در آژانس با تصمیم‌های منفعلانه، تحت تاثیر قرار گرفتن‌ها و حتی با حرف نزدن‌ها، سکوت و سرپوش گذشتن‌ها چه بلایی بر سر یک ملت آورده‌اید؟ 🔹مگر انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای حق مسلم هر کشور نیست؟ حق مسلم هر کشور مستقلی. پس چرا تعهدات هسته‌ای ایران را نادیده می‌گیرید و آنها را ذیل تفسیرهای اسرائیلی و آمریکایی فهم می‌کنید و نمی‌خواهید حق را بگویید و هر‌روز یک بازی جدید در می‌‌‌آورید؟ 🔹هیچ‌کدام از این حرف‌ها را به گروسی نزدم؛ فقط گفتم من خبرنگارم اعزامی از ایران هستم، وقت گفت‌وگوی کوتاه دارید گفت باید یه جلسه‌ای بروم و عذرخواهی کرد! در حالی‌که بعدا فهمیدم هنگام خروج از هتل میلینیوم پاسخ کارمند اینترنشنال را داده و اظهاراتی ضدایرانی مطرح کرده بود. 🔹یکی از موضوعاتی که در نیویورک درگیر آن بودیم سرعت اینترنت بود، به‌طوری که برای فرستادن یک فایل۱۴ مگابایتی معطلی داشتیم. قسمت دوم حواشیِ سفر هیئت ایرانی به نیویورک را اینجا بخوانید