🔸خبر: آغاز گام دوم: غنی سازی به میزان نیاز نیروگاهی کشور 🔺خط: الف) تشکر از دولت بابت رفتن به سمت کاهش تعهدات برجامی. ب) انتقاد از: 1- اروپا با این شیب ملایم کاهش تعهدات، می تواند امیدوار باشد که ما تا سال ها به برجام متعهد خواهیم ماند. چرا این شیب این قدر کند است؟! 2- چرا رآکتور اراک از گام دوم حذف شد؟ آیا امتیازی است که فرانسه در دقیقه نود از روحانی گرفت؟ آن چیزی که ما را به کاهش تعهدات وادار کرد، لغو نشدن تحریم ها بود، نه نارضایتی از قرارداد نوسازی اراک (و دریافت تکنولوژی بهتر آن). این عقب نشینی در دقایق آخر، به پرستیژ دیپلماتیک ما ضربه جبران ناپذیری وارد خواهد کرد. 3- اصرار روحانی پس از مذاکره تلفنی با مکرون بر مذاکره با 1+5 به چه چیزی اشاره دارد؟ حضور آمریکایی ها در مذاکرات؟! حتی شرط لغو تحریم ها برای حضور آمریکا (که می دانیم قابل تأمین نیست)، یک عقب نشینی آشکار است. آمریکا تا پیش از بازگشت به برجام نباید حق حضور در جلسات داشته باشد. کدام عاقلی باور می کند که آمریکا در این مذاکرات حاضر باشد و فقط نظارت کند؟ 4- طرح عنوان "غنی سازی برای نیازهای کشور" بسیار مبهم است. می دانیم که نیروگاه ها به غنی سازی 5%، رآکتور تحقیقاتی 20% و موتورهای هسته ای به غنی سازی 60% نیاز دارند. وقتی رئیس سازمان انرژی اتمی می گوید برای رآکتور تحقیقاتی سوخت کافی داریم، پس می ماند غنی سازی 5% یا 60%. چرا از اعلام درصد دقیق غنی سازی وحشت دارند؟ غنی سازی 3.68 درصدی هم بالاتر از 3.67 است، اگر این غنی سازی نمایشی است، مردم باید بدانند. 5- وقتی از دو اقدام اعلام شده در گام دوم، فقط یکی اجرایی شده و گام بعدی هم اعلام نمی شود، نمی توان انتظار داشت که دنیا عزم دولت را برای اجرای گام سوم کاهش تعهدات برجامی جدی بگیرد. 6- وقتی برجام حاصل مذاکرات قبلی بوده است و دولت اعلام کرده اصل آن قابل مذاکره نیست، اعلام دور جدید مذاکرات در 24 تیر (با حضور احتمالی آمریکا) چه معنی دارد؟ چرا دولت شفاف اعلام نمی کند این دور جدید مذاکرات پیشنهاد چه کشوری بوده است؟ (به احتمال قوی، پیشنهاد آمریکا است که از طریق فرانسه به ایران اعلام شده.) 7- غنی سازی بدون اضافه کردن تعداد سانتریفیوژها (که از مقیاس کوچک آن حکایت دارد)، قابل قبول نیست. "خط توئیتر"