🪴 بیاموزیم: که دربارهٔ گذشته چنین بیاندیشیم: «هرقدر رنجیده باشیم، آنچه را که رفته است بپذیریم ! و هرچند دشوار است، آزردگی را در دل خود رام کنیم!». 🪴 و دربارهٔ آینده باید چنین اندیشید: «آینده هنوز نیامده، پس فرصت خوب ساختن آن در دست ماست ! ». 🪴 و در همه حال باید چنین اندیشید: اندوه سال خود را بر اندوه امروزت اضافه نکن، که برطرف کردن اندوه هر روز از عمر تو را کافی است. اگر سال آینده در شمار عمرت نباشد تو را با اندوه آن چه کار است؟ 📚 حکمت ۳۷۹ نهج البلاغه 🌺🍃