🦋 #در_محضر_قرآن 🔅 نکات آیه ۲۲ سوره یونس ۱- قوانینِ حاکم بر طبیعت، مخلوق و محکوم خداوند است. «هو الذى یسیّرکم» ۲- کارهاى انسان، به خدا هم نسبت داده مى‏ شود، چون قدرت از اوست. با آنکه سِیر، عمل انسان است، «سیروا فى الارض»، امّا مى‏فرماید: «هو الّذى یسیّرکم» ۳- انسان هر چه هم پیشرفت کند، از گزند حوادث طبیعى درامان نیست. «جاءتها ریح عاصف» ۴- مرفّهان نپندارند که پیوسته در رفاه خواهند بود. «فرحوابها، احیط بهم» ۵ - حوادث طبیعى، غرور و تکبّر انسان را برطرف ساخته، او را در برابر خداوند خاضع مى‏ سازد. «دَعَوا اللَّه» ۶- هنگام خطر فطرت انسان، به یک مبدأ نجات متوجّه مى‏ شود. «دعوا اللَّه مخلصین» ۷- ایمان و اخلاص باید دائمى باشد، نه موسمى و به هنگام احساس خطر. «احیط بهم دعوا اللّه مخلصین» ۸ - انسان در هنگامه‏ى خطر قول مى‏دهد، ولى به رفاه که رسید غافل مى‏شود. «لئن انجیتنا» ۹- ناسپاسى و کفران نعمت‏ها، یکى از زمینه‏ هاى بروز سختى و عذاب است. «لئن انجیتنا من هذه لنکوننّ من الشاکرین 💠 پیام صفحه ۲۱۱ قرآن