🦋 #در_محضر_قرآن 🔅 نکات آیه ۳۱ سوره لقمان ۱- انسان به طور فطرى خداشناس است، لیکن وسایل و اسباب مادّى همچون پرده‏اى روى فطرت را مى‏پوشاند و بروز حوادث و خطرها، این پرده را کنار مى‏زند. «غشیهم... دعوا اللّه» ۲- رفاه مادّى، عامل غفلت است، ولى خطرها و تنگناها، عامل توجّه، تضرّع، خلوص وغرورزدایى. «اذاغشیهم... دعوُا اللّه...» ۳- قطع امید از اسباب عادّى، یکى از راه‏هاى رسیدن به اخلاص است. «مخلصین له الدین» ۴- براى اولیاى خدا، غفلت عارضى است، «اذا مسّهم طائف من‏الشّیطان تذکّروا»(۳۳۵) ولى براى گروهى، اخلاص عارضى است. «اذا غشیهم... مخلصین» ۵ - دعاى خالصانه در مظانّ اجابت است. «دعوا اللّه مخلصین... نجّاهم» ۶- انسان داراى اختیار و اراده است. «فمنهم مقتصد» (بعضى پس از رهایى از مشکلات، بر راه حقّ باقى مى‏مانند، ولى بعضى به راه انحراف و شرک بر مى ‏گردند، و این نمایان‏گر آزادى اراده واختیار بشر است) ۷- لازمه‏ ایمان، اعتدال است. (به جاى آنکه بفرماید: «فمنهم مؤمن»، فرمود:) «فمنهم مقتصد» ۸ - پیمان ‏شکنى و ناسپاسى، انسان را به کفر مى‏ کشاند. «و ما یجحد بآیاتنا الاّ کلّ ختّار کفور» 💠 پیام صفحه ۴۱۴ قرآن