🦋 #در_محضر_قرآن 🔅 نکات آیه ۱٠ سوره فتح ۱- ایمان به پیامبر و نصرت و تکریم او باید به صورت یک تعهّد و جریان همیشگى باشد، نه برنامه‏ اى موقّت و موسمى. «تعزّروه و توقّروه... ان الّذین یبایعونک»، (قالب مضارع، نشان دوام و استمرار است) ۲- بیعت گرفتن از مردم، منافاتى با توحید و توکّل ندارد. «یبایعونک» ۳- عمل و تصمیم پیامبر، همان اراده و خواست خداوند است و پیامبر به چیزى جز اراده الهى اقدام نمى‏کند. «الّذین یبایعونک انما یبایعون اللّه» ۴- بیعت با پیامبر، بیعت با خداست. «یبایعونک... یبایعون اللّه» ۵ - رهبر مسلمانان باید در شرایط بحرانى بر وفادارى مردم تأکید ورزیده و از آنان مجدداً پیمان بگیرد. (از قرائن و شأن نزول آیه استفاده مى‏ شود که پیامبر اسلام در شرایط بحرانى قبل از صلح حدیبیّه، از مردم بیعت گرفت.) ۶- حمایت رهبرى الهى، حمایت خداوند را در پى دارد. «یبایعونک... یداللّه فوق أیدیهم» ۷- به بیعت و حمایت مردم مغرور نشوید که قدرت خدا، بالاتر از هر قدرتى است. «یداللّه فوق أیدیهم» ۸ - خداوند به حمایت کسى نیازى ندارد، پس، از پیمان شکنى بپرهیزید که با خدایى طرف هستید که فوق قدرت‏هاست . «یداللّه فوق أیدیهم فمن نکث...» ۹- پیمان شکنى، خودشکنى است. «فانّما ینکث على نفسه» ۱۰- عاقبت خوبان و بدان را براى مردم بیان کنید تا خود با مقایسه انتخاب کنند. «فمن نکث... و من اوفى...» 💠 پیام صفحه ۵۱۲ قرآن