بسم الله الرحمن الرحیم #صفحه دوم از قیام حسینی تا قیام خمینی (آزادی مهم‌ترین عامل قیام امام حسین علیه‌السلام) هیئت منتظران ظهور (نیشابور) سخنران: حجت‌الاسلام و المسلمین فخریان سه‌شنبه ۲۷ تیرماه ۱۴۰۲ 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 🔰 اساسا حسین(علیه‌السلام) برای عبرت است. حسین(علیه‌السلام) سبک زندگی ما است. مدل زندگی شیعیان است. اصلاً شأن امام، شأن سبک زندگی انتخاب کردن است. ما وقتی می‌گوییم مأموم تو هستیم؛ یعنی تو سبک زندگی ما هستی. تو مدل زندگی ما هستی. وقتی مردم برای حسین(علیه‌السلام) نامه نوشتند، حجت بر امام تمام است. مسلم نامه نوشت برای امام که همه چیز آماده است برای قیام، برخلاف امام مجتبی (علیه‌السلام) که همه چیز آماده نبود برای قیام مسلحانه. بعداً عرض خواهم کرد که ائمه (علیهم‌السلام)؛ این انسان ۲۵۰ ساله،چهار دوره زندگی داشته که حالا من دارم بخشی از آن دوره را برای شما عرض می‌کنم. امام مجتبی (علیه‌السلام) نرفت سراغ جنگ مسلحانه، چون «حضورألحاضر» نیست.صلح او بخشی از مبارزه اوست. حالا که حسین علیه‌السلام می‌خواهد برود برای قیام، دو شرط می‌گذارد. البته شرط نمی‌گذارد که اگر این‌ها را ندارید نیایید. یک‌وقت حرف‌های امام انشایی است یک‌وقت اخباری است. انشایی مثل «امری» که من می‌کنم؛ می‌گویم بلند شو بیا دنبال من. خبری مثل اینکه می‌گویم تو نمی‌توانی بیایی دنبال من. عمر سعد ملعون نفهمید وقتی امام فرمود تو از گندم ری نخواهی خورد؛ این یک جمله خبری بود؛ یعنی تو دستت به حاکمیت ری نخواهد رسید، نه اینکه امام دعا کرده باشد که دست او به حاکمیت ری نرسد. اینجا حسین‌بن‌علی (علیه‌السلام) شرط نمی‌گذارد که اگر این دو شرط را ندارید نیایید. جمله انشایی نیست. بلکه می‌گوید اگر این دو شرط را ندارید «نمی‌توانید» با من بیایید. حسین‌بن‌علی می‌گوید یاران امام در هر عصری منهای این دو شرط ظرفیت یاری رساندن ندارند. «من کان باذلا فینا مهجته و موطنا علی لقاء الله نفسه» دو شرط تکوینی نصرت امام است, نه دو شرط انشایی. جمله امام، خبری است. امام دارد تکلیف تاریخ را مشخص می‌کند. دارد از واقع عالم خبر می‌دهد. شهید مطهری عزیز در گفتار اخیر «کتاب ۱۵ گفتار» اثبات می‌کند حسین (علیه‌السلام) بخشی از تاریخ اسلام است و تاریخ سازی کرده است. پس شرط همراهی با امام چیست؟ ۱- باذلا فینا مهجته؛ یعنی هرچی داری کف دست بگیر قرآن می‌گوید گاهی جان می‌گیریم گاهی پول می‌گیریم، گاهی وقت می‌گیریم، بسته به موردش دارد ۲- موطنا علی لقاء الله نفسه. یک خاطره برای مشخص شدن جمله دوم اباعبدالله بگویم آقای سلحشور می‌گفت شب عملیات ما راه را گم کردیم جلوی ما میدان مین بود فرمانده آرام به نفر پشت‌سر خود گفت به پشت‌سری خود بگو کسانی که برای باز کردن معبر آمادگی دارند روی میدان مین بروند یک قدم از سمت راست از صف خارج شوند. تا خبر، نفربه‌نفر به آخر صف برسد چند دقیقه طول کشید. فرمانده تا به خود آمد دید کلاً صف دیگری در سمت راست ایجاد شده، همه آماده بودند بروند روی مین. اتفاقاً یک ربع، بیست‌دقیقه بعد، ما مسیر را پیدا کردیم و اصلاً نرفتیم روی مین عملیات تمام شد. یکی از رفقا گفت آیا دیدید «درلحظه» بچه‌ها چه جور انتخاب کردند؟ من گفتم بچه‌ها درلحظه انتخاب نکردند قبلاً انتخاب کرده بودند الان اقدام کردند و راست می‌گفت. موطنا علی لقاالله نفسه می‌خواهد بگوید شما در معرکه انتخاب نمی‌کنید بلکه در معرکه اقدام می‌کنید، انتخابتان را عملی می‌کنید. طرف آمد محضر اباعبدالله (علیه‌السلام) یک جمله گفت، گفت تا تنهای تنها نشدی با شما هستم. این را انتخاب کرده بود راست هم می‌گفت وقتی امام گفت «هل من ناصر» آمد به آقا عرض کرد الوعده وفا روز عاشورا از امام حسین جدا شد. انتخابش همین بود کما اینکه روز عاشورا آقای حُر به اباعبدالله (علیه‌السلام) پیوست. این را برای چه می‌گویم؟ می‌خواهم بگویم داستان خدا شوخی‌بردار نیست. یک آدمی که سال‌ها در انقلاب اسلامی، از انقلاب به‌سختی دفاع می‌کرد اندکی شل‌حجابی را با بدترین برخورد جواب می‌داد، می‌رود سر قبر مهسا امینی به نام خدای رنگین کمان و به نام خدای مهسا و خدای آدمیت، از آدمیت درمی‌آید، آخوندی که با لباس قرمز آستین کوتا بر سر قبر مهسا حاضر می‌شود... این‌که می‌گویم آماده شویم، به خاطر همین است، پس شرط دوم از شرط اول مهمتر است، باید از قبل آماده بود، نه داخل معرکه. #شب_اول_محرم @fakhrian_ir