چه روزها که یک به یک «غروب» شد، نیامدی
چه بغض‌ها که در گلو رُسوب شد، نیامدی
خلیلِ آتشین‌سخن، تبر به دوشِ بت‌شکن
خدای ما دوباره سنگ و چوب شد، نیامدی
برای ما که خسته‌ایم و دلشکسته‌ایم، نه
برای عده ای ولی چه خوب شد نیامدی!
تمام طول هفته را در انتظار «جمعه»ام
دوباره صبح، ظهر، نه، غروب شد، نیامدی !!!…
عزیز گرانقدر
با درود و مهر؛
حال که شما «امینِ ایمانی»، به مشایعتِ آخرین ذخیره‌ی هستی، «حضرت مهدی موجودِ موعد»(عجل الله تعالی فرجه الشریف) هم مشتاقید، هم محتاج؛ پس بیاییم در این «غروب آدینه» که «اَشرف اوقات هفته» می‌باشد، همدل و همنوا با هم، بخواهیم و بخوانیم:
«اللهم عجل لولیک الفرج»...
(سعید محمّدحسینی)