ادامه از پست قبل... 🔻زبان یک جمع سرود قابلیت فوق‌العاده‌ای برای بازگو کردن احساسات جمعی و حتی ملی را نیز دارد. به‌طور طبیعی سرود با حماسه و مسائل اجتماعی و جمعی همراه است و در عرصه‌های گوناگون زندگی اجتماعی ورود پیدا کرده است. سرود می‌تواند در سطح یک کانون، استان و کشور رواج یابد و به زبان حال و شعار یک تشکیلات و ملت بدل شود. در تاریخ مشاهده می‌کنیم که در جنگ‌ها، شعارهای جنگی به‌شکل کوتاه، ساده و قابل تکرار خوانده می‌شده است. در آیین‌های مذهبی نیز سرود فراوان وجود دارد. به‌طور مثال در اسلام و در مراسم حج، سرود جمعی «لبیک اللهم لبیک» را داریم که همه‌ی حجاج آن را با هدف قرب الهی و با شکوه خاصی همخوانی و تکرار می‌کنند. 🔻در تاریخ انقلاب خودمان نیز سرود، عامل ایجاد وحدت کلمه و شورآفرینی در نیروهای مردمی و راهپیمایی‌ها بود. سرودهای انقلاب اسلامی به‌حدی تأثیرگذار و عمیق بوده‌اند که اگر امروز ما سرودهای انقلاب را از حافظه‌ی تاریخی خودمان پاک کنیم و آن را نادیده بگیریم، شاید خاطره‌ی مشترک و زنده‌ای برای ما باقی نماند. تمام تصویری که نسل انقلاب و نسل‌های پس از آن، از حرکت مردم در انقلاب اسلامی دارند با سرودهای انقلاب درآمیخته است. 🔻در میان تحولات بسیار زیاد و متنوع هنری و موسیقایی جهان معاصر، گونه‌ی سرود انقلاب اسلامی ایران یکی از درخشان‌ترین اتفاقات هنری جهان معاصر به‌شمار می‌آید. کارنامه‌ای که این هنر در ایران دارد، از لحاظ کیفیت قابل مقایسه با موسیقی اعتراضی و اجتماعی در هیچ‌جای دنیا نیست. این سرودها تا آن اندازه در کشور ما تأثیرگذار بوده‌اند که پس از گذشت سه دهه از انقلاب، هنوز برای انتقال این تجربه‌ی تاریخی به نسل‌های بعدی، از همین سرودهای درخشان در رسانه‌های ما استفاده می‌شود. در واقع این سرودها نه‌تنها حرکت مردم را در همان زمان شکل دادند، بلکه در انتقال این تجربه به نسل‌های بعدی نیز مؤثر واقع شدند. به‌عنوان نمونه، جشن‌های دهه‌ی فجر را، که دهه‌ی منتقل‌کننده‌ی این اتفاق تاریخی به نسل‌های بعد است، در نظر بگیرید. اگر در دهه‌ی فجر سرودهای انقلاب از مجموعه‌های رسانه‌ای و تبلیغی حذف شود، درمی‌یابیم که دستمان خالی است و بضاعت کمی برای عرضه خواهیم داشت. 🖌 برداشتی از یادداشت آقای محمد مهدی سیار 🆔 @farzandanerouhollah