محمود عیوضی زاده: میدان عشق یادم آید گاه گاهی خصلت نیکوی تو جا نماز وکوله پشتی جامه ی خوشبوی تو ای رفیقِ عشق کاندر خاک وخون خوابیده ای یادم آید ترکشی سایید آن ابروی تو تو کجایی ؟ما کجاییم ؟ای شهید بی کفن؟ درمیان راه ماندیم ؛در خیالِ کویِ تو ای که بگذشتی تو از دریای خون و رد شدی! آه از جاماندگانِ این رهِ نیکویِ تو غرقِ دنیای تجمّل گشته ایم و غافلیم ای فدای پیکرِ صد پاره وبازوی تو یادم آید   پیکرت در خاک وخون افتاده بود پیکر بی سر؛ ندیدم بار آخر رویِ تو محمود عیوض زاده - چرام