شعری بخوان که زمزمهٔ غنچه‌ها شود فالی بزن که بخت گل سرخ وا شود بشکن سکوت برفی ده را به خنده‌ای باید دوباره کوچه سراسر صدا شود از پشت پرده رد شو که با شوق دیدنت راز نگاه پنجره‌ها برملا شود یلداست! دانه‌دانه به هر خانه سر بزن تا محفل انار برایت به‌پا شود حرف از کم و زیاد جهان شد، اراده کن یکباره جای شادی و غم جابه‌جا شود عطر تو می‌وزد همه‌جا و بعید نیست گلدان یاس هم به جنون مبتلا شود مهتاب شیشه شیشه سرک می‌کشد که کاش با چشم‌های روشن تو آشنا شود شاید به یمن پاقدمت سال‌های سال هر عاشقی مسافر این روستا شود کاشی به کاشی‌اش غزلی سبزآبی است روزی اگر به یاد تو مسجد بنا شود #فاطمه_عارف‌نژاد @fatemeh_arefnejad