امروزه قبر ميثم تمار، حدود چهارصد متري جنوب غربي مسجد كوفه، نزديك خانه منسوب به اميرمؤمنان(عليه السلام) قرار دارد. از تاريخ ساخت اوليه مزار ميثم تمار، اطلاعي در دست نيست. اما حاج محمدرشاد بن ناصر مرز [مرضه] نجفي ساختمان فعلي آن را در نيمه دوم قرن 14ه‍ .ق- 20م، با صرف مبلغ چهل هزار دينار عراقي، بازسازي كرد. عمليات ساختماني در روز 26 ژوئن سال 1962م برابر با 1382ه‍ .ق آغاز شد و در سال 1968م برابر با 1388ه‍ .ق، به پايان رسيد.[20] در سال 2012 م، هيئت بازسازي استان نجف، تصميم گرفت تا مرقد ميثم را توسعه دهد. به همين منظور، مراسم كلنگ‌زني طرح توسعه مرقد ميثم، با حضور مسئولان عراق و با سرمايه‌اي نزديك به چهار ميليارد دينار عراقي، آغاز شد. براساس اين پروژه، قرار شده است تا مساحت بارگاه كه در گذشته، چهارصد مترمربع بود، به 1200 مترمربع افزايش يابد و دو مناره در دو طرف ورودي بنا، ساخته گردد و حرم مطهر، به دو بخش زنانه و مردانه، تقسيم شود.[21] 59. مزار امامزاده خديجه دختر امام علي(عليه السلام) روبه‌روي ورودي اصلي مسجد كوفه، معروف به باب‌الفيل، زيارتگاه يكي از دختران اميرمؤمنان(عليه السلام)، به نام خديجه قرار دارد. او همسر پسرعموي خود، عبدالرحمان بن عقيل بود و حاصل ازدواجشان، دو فرزند به نام‌هاي سعيد و عقيل بود. او پس از عبدالرحمان بن عقيل، با عبدالرحمان بن عبدالله بن عبيدالله بن عامر بن كُرَيز بن ربيعة بن حبيب بن عبدشمس ازدواج كرد.[22] همه منابع تاريخي، مادر خديجه را ام‌ولد ذكر كرده‌اند.[23] (تصوير شماره 109) 60. مزار اولاد الحسن(عليه السلام) اين زيارتگاه در مسير قديمي به سمت مسجد سهله، از طرف مسجد كوفه، واقع شده است كه امروزه در محله جمهوريه، در مركز شهر كوفه قرار گرفته است و بين اهالي نيز به اولاد الكاظم(عليه السلام) مشهور است. اصل بنا را پس از شناسايي، مرحوم ياس خضير جمار جبوري بنا كرد. سپس در سال 1400ه‍ .ق، پس از بازسازي، گنبدي بزرگ به شكل كلاه‌خودي به قطر هشت متر و ارتفاع دوازده متر، بر بنا افزوده شد. پيرامون حرم را صحن بزرگي احاطه نموده و همه آن با ديوار محصور داخل آن، با درختان نخل تزيين شده است. شيخ جعفر قسام، دفن‌شدگان را محمد و موسي، دو فرزند جعفر بن علي بن ابراهيم بن عبيدالله بن زيد بن ابراهيم بن محمد بن عباس بن حسن مثلث بن حسن مثنّي بن امام حسن(عليه السلام) معرفي نموده است كه گويا با كتب معتبر انساب، سازگاري ندارد؛ زيرا آنچه مسلم است، تداوم نسل حسن مثلث، تنها از دو فرزند او، عبدالله و علي است كه اولي در حبس منصور و دومي، به عابد و سجاد ملقب بود.[24] عباس كاظم در كتاب «المزارات المعروفة في مدينة الكوفه»، دفن‌شدگان در اين بقعه را محمد و موسي، دو فرزند علي بن عبدالمطلب عميدالدين بن ابراهيم ابونصر عبدالمطلب الاول بن علي بن علي بن علي بن محمد بن عزالدين بن نزار عدنان ابن عبدالله بن عمر المختار بن مسلم الاحول بن محمد بن محمد الاشتر بن عبيدالله ثالث بن علي بن عبيدالله ثاني بن علي الصالح بن عبيدالله الاعرج بن حسين اصغر ابن امام زين‌العابدين علي بن حسين(عليه السلام) معرفي مي‌كند كه دو تن از شخصيت‌هاي بافضيلت و عالي‌مقام، از خاندان اعرجي و جد سادات اعرجي و جلالي كوفه است. سيد محمد در سال 808ه‍ .ق و برادرش در سال 814ه‍ .ق، وفات يافتند و در اين مكان كه منزلشان بود، دفن شدند.[25] ابن عنبه (متوفاي 828ه‍ .ق) كه هم‌عصر جد اين دو بزرگوار است، مي‌نويسد: عزالدين ابونزار عدنان، نقيب سادات مشهد بود و داراي دو فرزند، به نام‌هاي عزالدين محمد، و عمادالدين ابوجعفر محمد، نقيب كوفه است. ابوجعفر محمد نيز داراي دو فرزند، به نام‌هاي ابوجعفر محمد فخرالدين، نقيب‌النقباء عراق و ملقب به «اطروش» بود و ابوالقاسم شمس‌الدين علي، نقيب سادات مشهد است. از نسل شمس‌الدين علي، آخرين نقيب از دوره بني‌العباس، به نام نقيب‌النقباء شمس‌الدين علي بن تاج‌الدين ابي‌علي حسن بن شمس‌الدين علي است كه سيدي جليل‌القدر و عظيم‌الشأن بود.[26] گويا در نسب‌نامه‌اي كه عباس كاظم، به آن اشاره نموده، اشتباهي صورت گرفته است؛ زيرا در منابع انساب، اين‌طور ذكر شده است: ابوالقاسم علي بن عميدالدين عبدالمطلب بن ابي‌نصر ابراهيم بن ابي‌الحارث عبدالمطلب بن علي ابي‌الحسن النقيب ابن حسن النقيب بن علي بن محمد بن عدنان بن عبيدالله بن عمر المختار. وي، صاحب چهار فرزند، به نام‌هاي محمد شرف‌الدين، ابراهيم جلال‌الدين نقيب و زين‌العابدين و بركه شرف‌الدين بوده است كه گويا از اين فرزندان، دو يا سه تن در اين بقعه، مدفون‌اند. با اين حال، ميان خاندان وي، موسي نامي هم يافت شده است.