نگذاریم چراغ خاموش شود. خلاصه کلام دیروزِ آقا امیدآفرینی بود و من از خودم پرسیدم: چقدر از حرفام تاحالا مردمو ناامید کرده و چقدرش امیدوارکننده بوده؟ واقعاً ما چقدر ادبیاتمون ادبیات رهبری شده؟! خیلی از ماها واسه شور انداختن بین بچه انقلابیا فقط بلدیم بگیم: انقلاب داره از دست میره بچه‌ها! ما خیلی از دشمن عقب‌تریم! ما تو جنگ فرهنگی باختیم!!! درحالی‌که آقا میگن ما در جنگ فرهنگی پیروز شدیم و حرف از خطای محاسباتی دشمن می‌زنن... مشتی اون بچه انقلابی که با ترس هولش میدی جلو، چه امیدی برای کار فرهنگی داره؟! پس‌فردا بخواد قدمی برداره، با خودش نمیگه چرا تا الان این کارا به نتیجه نرسیده؟! چند نفر می‌شناسین که برای انگیزه دادن به بچه‌انقلابیا، مثل حضرت آقا از پیشرفتا بگن و کارایی که به ثمر نشسته و انقلابو تا اینجا رسونده؟ راست گفت شهید سلیمانی که من امام خامنه‌ای را خیلی تنها و مظلوم می‌بینم... به جرأت می‌تونم بگم شرایط ما از دهه‌های اول انقلاب خیییلی بهتره و اصلاح‌طلب‌های امروز به گرد پای مسئولین دهه هفتادم نمی‌رسن. الان دیگه دهه شصت نیست که امام فرمان جهاد بدن تا جبهه‌ها خالی نباشه. مردم آماده‌ان! خیلی بیشتر از چیزی که فکرشو می‌کنیم. دهه‌هفتادی‌ها جونشونو برای یه آجر حرم حضرت زینب می‌دن. دهه هشتادیا انقد دلاشون پاک و صافه که با چهار کلمه درد ودل ازین رو به اون رو میشن! ما چقدر روشون کار کردیم؟ جدی.. ما چقدر انقلابی بودیم؟:) ✍🏻ف‌میم @fatimaism