باسمه تعالی خلاصه جلسه چهارم درس گفتار جستاری در استعداد فقه امامیه در حل مسائل معاصر منهج اجتهاد، استعدادی دیگر برای فقه امامیه در حل مسائل معاصر می باشد. طریق کشف شریعت به نحو عادی منحصر در اجتهاد است؛ روش اجتهاد در خدمت توصیفِ پدیدار شناس نیست بلکه در خدمت دستورِ پدیدار ساز است. شناخت منابع، مفاهیم معرفتی، شبهه، حکم، مقصد، ابزار، صفات نفسانی فقیه، پیشینه اقوال و پسینه فتوی، زیست فقاهی و کتب استدلالی از مولفه های استعداد اجتهاد برای حل مسائل معاصر است. محقق کرکی(ره)، (اجتهاد تطبیقی) و (اجتهاد تفریعی) را دو استعداد برای استنباط حکمِ حوادث واقعه و معاصر مجتهد می داند و می توان به آن، اجتهاد اجهزه ی فقهیه(اجتهاد تجهیزی) و اجتهاد نظام فقه(اجتهاد تنظیمی) درحوزه فقاهت را اضافه نمود. روش استفاده از قواعد فقهیه، اشباه و نظائر، فهم عرفی، تمسک به دلیل عقل، بهره از امور عقلائی، ذوق‌ فقهی، استدلال و جواب نقض آنها و تعمیق و تحلیل ادله، زوایای استعداد اجتهاد به نحو استطباقات، استیناسات، استظهارات، استنتاجات، استفادات، استذاقات، استدلالات، استحکامات و استقامات می باشد و سِرّ استعداد اجتهاد، وراثت علمی است که به صورت قهری از والد علمی یعنی استاد به ولد علمی یعنی شاگرد می رسد نه با مطالعه کتب که شهید ثانی(ره) فرمود: ان العلم لایوخذ من الکتب فانه من اَضرّ المفاسد سیما الفقه.