📝قصیدۀ عربی عالِم ربانی، مرحوم میرزا احمد آقای سیبویه رحمه‌الله در رثای امام کاظم علیه‌السلام ▪️یا قَاصِداً نَحْوَ بَغدَادَ عَلیٰ سَفَرٍ ▫️زرْ قَبْرَ مُوسَی إِمَامِ الْجِنِّ وَالْبَشَرِ 🔹ای کسی که قصد سفر به سوی بغداد را داری! قبر حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام امام جن و بشر را زیارت کن. ▪️بابٌ إِلَی اللهِ لِلْحَاجَاتِ قَاطِبَةً ▫️فلْکُ النَّجَاةِ مِنَ الْأَهْوَالِ وَالْخَطَرِ 🔸او بابی برای تمام حاجات به سوی خدا و کشتی نجات از هراس و خطرهاست. ▪️واذْکُرْ عِبَادَتَهُ فِي السِّجْنِ مُنْفَرِداً ▫️طولَ النَّهَارِ وَجَوْفَ اللَّیْلِ وَالسَّحَرِ 🔹و عبادت او را به تنهایی در زندان در طول روز و دل شب و سحرها یاد کن. ▪️مکَبَّلاً صَابِراً فِي اللهِ مُحْتَسِباً ▫️یجْرِي الدُّمُوعُ عَلَی الْخَدَّینِ کَالدُّرَرِ 🔸درحالی‌که به بند کشیده شده بود و در این سختی‌ها در راه خدا شکیبایی نمود و اشک‌هایش بر گونۀ مبارکش مانند مروارید جاری بود. ▪️لهْفِي لِجُثْمَانِهِ الْمَرْضُوضِ مِنْ حِلَقٍ ▫️کجَدِّهِ سَیِّدِ السَّجَّادِ فِي الْأَثَرِ 🔹برای بدن کوبیدۀ شده او به واسطۀ زنجیرها حسرت می‌خورم، همان بدنی که مانند جدش سید الساجدین علیه‌السلام گردیده بود. ▪️حتَّی إِذَا سَمَّهُ السِّنْدِيُّ فِي رُطَبٍ ▫️قضیٰ شَهِیداً مَضیٰ رَاضٍ عَلَی الْقَدَرِ 🔸تا آن هنگام که سِندی ملعون آن حضرت را با خرمایی مسموم کرد و حضرت به شهادت رسید و راضی از قضا و قدر الهی از دنیا رفت. ▪️نعَمْ رَضُوا بِقَضَاءِ اللهِ کُلُّهُمْ ▫️حتَّی جَرَی مَا عَلَیْهِمْ مِنْ أُولِی الزَّعَرِ 🔹آری همگی ایشان (اهل‌بیت) علیهم‌السلام به قضای الهی رضایت دادند که مصائب از جانب افراد تندخو به ایشان وارد شد. ▪️فمِنْهُمْ مَاتَ مَسْمُوماً بِغُصَّتِهِ ▫️وبَعْضُهُمْ مَاتَ عَطْشَاناً لَدَی النَّهَرِ 🔸پس بعضی از ایشان مسموم شدند و همراه با غم و غصه از دنیا رفتند و بعضی دیگر در کنار رود آب لب تشنه جان دادند. ▪️أفْدِي الْحُسَیْنَ بِلَا غُسْلٍ وَلَا کَفَنٍ ▫️وحَوْلَهُ فِتْیَةٌ کَالْأَنْجُمِ الزَّهَرِ 🔹فدای حسینی علیه‌السلام که غسل و کفن نشد بشوم و اطراف او جوانمردانی هستند؛ مانند ستارگان درخشان. ▪️مضَرَّجاً جِسْمُهُ بِالدَّمِّ مُنْعَفِراً ▫️ورَأْسُهُ مُشْرِقاً بِالرُّمْحِ کَالْقَمَرِ 🔸بدن شریفش در خاک و خون غلطید و سرش بر روی نیزه همانند ماه طلوع کرد. ▪️عیْنَاهُ شَاخِصَةٌ نَحْوَ السَّمَاءِ وَقَدْ ▫️یذَکِّرُ النَّاسَ بِالْآیَاتِ وَالزُّبُرِ 🔹دو چشمانش به سوی آسمان بود و دشمنانش را به آیات و کتاب‌های آسمانی یادآور می‌شد. ▪️وخَلْفَهُ مِنْ بَنَاتِ الطُّهْرِ فَاطِمَةَ ▫️حسْریٰ سَبَایَا کَسَبْيِ الرُّومِ وَالْخَزَرِ 🔸پشت او دختران پاک فاطمه علیها‌السلام بودند که با روی باز به مانند اسیران روم و فارس به اسیری می‌رفتند. ▪️منَ الْعِرَاقِ عَلَی ظَهْرِ النِّیَاقِ سَرَتْ ▫️نحْوَ الشَّآمِ بِلَا حَامٍ وَمُنْتَصَرٍ 🔹از عراق بر روی شتران بی جهاز به سوی شام سیر داده می‌شدند درحالی‌که هیچ حامی و یاریگری نداشتند. ▪️وحَرَّ قَلْبِي عَلَی السَّجَّادِ مُفتَجِعاً ▫️مصَفَّداً بَاکِیاً وَالدَّمْعُ کَالْمَطَرِ 🔸و قلبم برای امام سجاد علیه‌السلام آتش گرفت و مصیبت‌زده شد که او را با غُل‌ و زنجیر بستند و اشک او مانند باران جاری بود. ادامه در پست بعدی...👇