📝 ♦️ما و 🔻(بخش پنجم) 🔷️ مسئلۀ اصلی یادداشت این است که حالا که تمام نهادها ناتوان و ناکارآمدند، حالا که تنهایند، چگونه می‌توانند (می‌توانیم) از خودشان (خودمان) کنند (کنیم)؟ 🔸️چگونه ما باید به جای له کردنِ یکدیگر برای بقا، باهم باشیم و از همدیگر حمایت کنیم؟ 🔸️موضع این یادداشت، برخلاف برخی نقدها، نه هابزی بلکه اسپینوزایی بود: در حقیقت، هشداری بود علیه امکان هابزی شدنِ ، و البته به امید پیوند خوردنِ بدن‌ها در راستای انسان بر گرگ انسان. 🔸️در نهایت، هدف نقد هم رفتار است، هم رفتار . روشنفکر، هرچند یکی از مردم است، اما همواره باید فاصله گذاری انتقادی خود را حفظ کند و فراموش نکند که به همان میزان که رفتار مردم تحت تاثیر عملِ است، حاکمیت نیز برآمده از مردم است: به ویژه در کشوری که نظامش برآمده از انقلابی مردمی است. 🔸️پس نقد باید دوسویه باشد و نقدی که برای مردم دردآور نباشد، نقد نیست. ✍🏻 نویسنده: محمدمهدی اردبیلی،استاد فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی 📌 : 🆔https://eitaa.com/fekrat_net